Hoezo nu weer ‘vrouwen’ en hun onzekerheden? Hebben mannen daar geen last van dan? Vast wel. Alleen in dit geval refereer ik naar de opnames van een podcast (mijn eerste podcast overigens) van Koffietijd afgelopen week over ‘Ongemakkelijke Onderwerpen’. Ontzettend leuk om te doen trouwens, heel anders weer dan wanneer je in de uitzending als gast aanwezig bent. Dat is echt live (en dat is best een ding) en daar zit het allemaal wat strakker in elkaar. In die zin dat je minder tijd en ruimte hebt om echt de verdieping in te gaan. En dat is nu precies het voordeel van een podcast. Er is tijd, ruimte en veel aandacht voor elkaar.
Blote benen in de zomer
De podcast waarvoor ik uitgenodigd was om bij aan te schuiven ging over ‘blote benen in de zomer’. Iets met vrouwen en (eventuele) onzekerheden. Voor mij echt zó geen issue. Zodra de eerste zonnestraal zich laat zien kijk ik al met een schuin oog naar de temperatuur. Want er is voor mij geen enkele andere belemmering om met blote benen rond te lopen, dan de temperatuur. Kijk, het moet niet zo koud zijn dat ik bibberend rondloop in mijn korte rokje. Maar behalve dat? Geen enkel bezwaar.
Onzekerheden? Niet echt
Te witte benen, een specifieke vorm, anders? Ik let er niet op, sterker nog. Ik vind het niet belangrijk. Hup, naar buiten met die benen. Ik geniet er juist van om in plaats van een skinny jeans – na een lange winter – eindelijk weer eens een (kort) rokje of jurkje te dragen. Of een maxi jurk met een mooie split zodat – juist – je benen zichtbaar zijn. Of ik diezelfde benen specifiek voorbereid? Niet echt. Ja, ik scheer wel graag mijn onderbenen. Dat dan weer wel. Die stoppels vind ik gewoon niet mooi (en voelen ook niet lekker trouwens).
Met de benen bloot
En ok, als (beauty)blogger ontvang ik veel mooie producten om te reviewen. En daar zitten op dit moment ook veel sunless tan (zelfbruiner) producten tussen. Een bepaalde kleur, of juist liever een gradual tan ontwikkelen. Het langzaam opbouwen qua kleur. Er is veel mogelijk en daarom is het ook zo leuk om het uit te proberen. Maar of het een vereiste is voordat ik met de benen bloot ga? Echt niet. Juist niet als het teveel tijd kost, want als die zon er is (en de temperatuur is ok) dan wil ik er ook meteen in. Koste wat het kost.
Smeren, invetten, what’s in a name
Ja maar Rory, is de huid van je benen niet veel te droog dan? Hoezo? Is dan meteen mijn reactie. Ik smeer ze namelijk altijd en iedere dag in na het douchen (en soms zelfs wat vaker). Hoort bij mijn routine. Net zoals je gezicht twee keer per dag reinigen, of drie keer per dag je tanden poetsen. Geen onzekerheden in dit geval hoor. Het is een gewoonte – dat insmeren van mijn lichaam – en ik vind het fijn. Geen droge huid voor mij. Craquelé benen? Nee hoor. Ruw aanvullende huid? Ook niet. Ook deze uitspraken werden besproken tijdens de podcast en het verbaasde mij oprecht dat veel vrouwen dit insmeren – met name in de winter – dus gewoon niet doen! Want te weinig tijd, geen zin, plakt zo aan je kleding. Totaal onherkenbaar voor mij.
Ochtendspits? Whatever…
Heb ik dan zoveel tijd in de ochtend? Nee hoor, ook ik ken een ‘ochtendspits’. Maar dit is een gewoonte die ik gewoon inpas in mijn schema. Ik weet nog heel goed dat een collega vroeger tegen mij zei: “Zodra je baby er is, dan stop je wel met al die gewoontes. Daar heb je dan geen tijd meer voor“. Mispoes! Ik máák er gewoon tijd voor. Ik vind het belangrijk. Nee, geen uiterlijk vertoon hier. Gewoon goed voor jezelf zorgen. Goed voor je huid, je buitenkant, maar ook je innerlijk zorgen. Je bent toch naast moeder, partner, werknemer of ondernemer ook jezelf? En even… ik was vanochtend aan het tellen hoe lang ik nu over dat insmeren van mijn lijf deed. Ik geloof dat tegen de tijd dat ik tot tien had geteld ik al klaar was. Just saying.
Perfect? Nee hoor. Maar ik probeer wel tevreden te zijn
Hotter than your daughter
Ook zoiets. Vrouwen onderling. Over onzekerheden gesproken. Ik ben ervan overtuigd dat we elkaar als vrouw, als moeder, als medemens veel meer mogen ondersteunen in plaats van naar beneden halen. En over dat laatste trouwens hè. Het zegt zóveel meer over diegene dan over jou. Het is makkelijker gezegd dan gevoeld, maar echt geloof mij. Met jou is niets mis. Dat is exact wat ik ook aan mijn eigen dochtertje (nu 9 jaar) mee wil geven. Je bent goed zoals je bent. Met al het moois en alle ‘flaws‘. Dat is menselijk, het hoort bij mens-zijn. Iedereen is uniek.
Onzekerheden doordat iemand je naar beneden praat
Iedereen heeft wel iemand in zijn omgeving (gehad) die je toch een tikje naar beneden probeerde te praten vermoed ik. En hoe jammer is dat? Waarom focussen op onzekerheden van de ander? Hoe mooi is het als je elkaar juist kunt ondersteunen. Een voorbeeld. Wat voor boodschap geef ik af aan mijn kind als ik fronsend naar mijzelf in de spiegel kijk? Boos een grijze haar uitruk, of mijn rimpels probeer glad te trekken? Het is zonde, verdrietig en niet nodig. Kijk, natuurlijk voel ik mij niet altijd even zelfverzekerd. Ik heb ook weleens een baaldag (als ik ongesteld ben bijvoorbeeld). En ja, ik gebruik allerlei fijne skincare met anti-aging ingrediënten. Maar het gaat om de manier waarop je ermee omgaat.
All is well
Mijn dochtertje ziet iemand die blij is met de producten die ze ontvangt. Niet omdat ik er perse jonger uit wil zien. Wel omdat ik goed voor mijzelf wil zorgen. Van verslonzen wordt toch niemand blij? En daar zit de crux naar mijn mening. Tevreden zijn met jezelf. Goed voor je lijf, leden en mind zorgen. Door gezond en gevarieerd te eten. Zo nu en dan eens te zondigen. Balans mag er zijn. Bewegen versus een Netflix-bankhang-moment. All is well. En nou net dat gevoel wil ik overdragen. Weg met de onzekerheden en genieten van het leven zoals het is. Zoals mijn moeder altijd zei: “Draag rokjes zolang je kan Rory. Het staat je zo goed!”
Wat zijn jouw onzekerheden? En waarom?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
