Jezelf opnieuw ontdekken…

Een ding is zeker. In (quarantaine)tijden als deze leer je jezelf goed kennen. Jezelf opnieuw ontdekken 2.0. Geduld is een schone zaak, is een mantra dat ik steeds vaker en opnieuw in mijzelf moet herhalen. Gelukkig volg ik inmiddels iedere dag dezelfde yogales (half uurtje online op YouTube: ‘Yoga by Adriene‘), in dit geval de variant ‘Yoga for Anxiety and Stress‘. Want man, wat heb ik daar een behoefte aan. Vandaag nog bij de lunch gaf ik al aan dat ik het zonder deze dagelijkse yogales niet zou trekken.

Lamgeslagen zijn…

De eerste week na de nieuwe richtlijnen van de overheid voelde ik mij – zoals iemand anders het zo treffend zei – ‘lamgeslagen’. Ik was paniekerig, voelde symptomen die waarschijnlijk allemaal (of grotendeels) psychisch waren. Oh, ik weet het nog zo goed. Die ene eerste en laatste keer naar de supermarkt (erna voelde ik mij wat snotterig en niet zo fit, dus durfde ik niet meer te gaan om anderen niet ‘aan te steken’). Het wennen aan de indeling van de dagen. Thuisonderwijs. Op elkaars lip zitten. Man die zich opsluit van 6 tot 18 uur om te werken. Waardoor mijn werk er zwaar onder lijdt. En dan heb ik het nog niet over die broodnodige ‘me time‘. Jezelf opnieuw ontdekken? Een heuse uitdaging!

Jezelf (en yoga) opnieuw ontdekken

Ja, een half uurtje ‘me time‘ per dag (en die besteed ik dus aan yoga) en dan ook nog ergens 20 minuutjes mediteren (via een challenge van mijn nichtje Tara, die jullie wellicht ook kennen van de blog en het YouTube-kanaal ‘Endless Weekend‘). In de avond altijd nog even een afleidende aflevering van een Netflix-serie. En ik ga dan nog altijd in bed even lezen in mijn e-reader terwijl ik – met oortjes in – luister naar Louise Hay. Waar ik dan naar luister? ‘Spoken and subliminal affirmations with regard to self-esteem’. Klinkt vaag? Het helpt mij heel goed. Iedere avond opnieuw.

Zo help je jezelf beter te slapen

Ik word er rustig van (al weken, zo niet maanden luister ik ernaar), doezelig en met een beetje mazzel val ik ermee in slaap. Midden in de nacht trek ik dan de oortjes eruit en slaap rustig verder. Heerlijk. Zo kom ik aan een redelijk goede nachtrust, waardoor ik de dag erna weer wat beter doorkom. Dit bedoel ik overigens niet zielig hoor, want een beetje relativering is ook op zijn plaats (vind ik zelf).

Dankbaar zijn voor wat je wèl hebt

Laten we onze zegeningen tellen. En kijken naar wat we wèl hebben. We hebben een huis, voedsel, een tuin of een balkon (sommigen van ons). Kleding, televisie, Netflix of andere streamingsdiensten. Boeken, e-readers en moderne communicatiemiddelen. Het enige wat we moeten doen – niet alleen voor onszelf, maar zeker ook voor de ouderen en kwetsbaren onder ons – is zoveel mogelijk binnen blijven en alleen als het echt moet, naar buiten gaan voor het hoognodige. Zoals boodschappen bij de supermarkt, of artsbezoek.

Jezelf (en anderen) in paniek brengen? Nee!

Tegelijkertijd moet ik je eerlijk bekennen dat dit – de situatie – mij erg beangstigt. En dat ik mij zorgen maak. Ik hoor van steeds meer mensen om mij heen dat zij (of bekenden van hen) – niet persé ouderen of kwetsbare personen – ziek zijn geworden en dat je dit Coronavirus echt niet moet onderschatten. Wat ik ook zeker niet doe. Ik ben zelf inmiddels al twee weken in huis (en in de tuin) te vinden. Ik luister graag en goed naar de richtlijnen (#blijfthuis #ikblijfbinnen)

Help jezelf en anderen (opnieuw en blijvend)

Aan de andere kant (een verhaal heeft veel verschillende kanten heb ik tot nu toe gemerkt) is angst een slechte raadgever. Logisch nadenken, realistisch blijven en vooral goed luisteren naar de richtlijnen van de overheid en RIVM is mijn motto. Jezelf verliezen in angstscenario’s en daar (te)veel mee bezig zijn zodat je jezelf – en anderen – in paniek kunt brengen? Dat wil ik absoluut niet.

Heb vertrouwen

Vertrouwen. Vertrouwen in jezelf, in anderen en in dat ook dit gewoon weer overgaat. Dat is waar ik wil zijn. Hoe lang dit ook gaat duren. Weken, maanden en hopelijk niet heel veel langer. Dat weten we eenvoudigweg niet. Het enige dat we kunnen (moeten) doen is goed luisteren, zoveel mogelijk binnen blijven en onszelf en zeker ook anderen beschermen. Dat gezegd hebbende heb ik gisteren voor het eerst een rondje in de wijk gelopen en merk ik dat men nu ècht goed oplet en met een boog om elkaar heenloopt. Dat is fijn en prettig om te ervaren. Dat iedereen op zijn of haar medemens let.

Hoe kun je jezelf helpen? Luchtige opties

Maar ook een luchtiger noot. Wat kan je nu eigenlijk allemaal zelf doen, waardoor je het verplichte binnen blijven wat vergemakkelijkt? Hoe kun je een variatie aanbrengen. Jezelf blijven prikkelen. Waardoor je ook rustiger blijft en de situatie op de een of andere manier beter kunt accepteren? En respecteren? Ik geef een aantal opties waar ik zelf heel veel aan heb.

Kleed je iedere dag aan alsof je naar je werk, afspraken of feestje gaat

Jullie weten al. Ik heb kleding, heel veel kleding. Dat komt enerzijds doordat ik oorspronkelijk uit de modewereld kom en anderzijds omdat ik gewoonweg nog (bijna) alles pas. Mijn figuur is nagenoeg hetzelfde gebleven. Natuurlijk is – na de keizersnede – mijn lichaam wel wat veranderd. En is maatje 34 naar een (34/)36 gegaan. But still. Ik ben lucky enough om nog bijna alles aan te kunnen. Tel daarbij op dat kleding, schoenen en accessoires min of meer een hobby zijn en je weet genoeg. Voor mij werkt het echt: kleed je iedere dag anders aan. Funky, netjes, casual (en draag mooie lingerie. Doe het gewoon voor jezelf), het maakt niet uit. Maar geloof mij. Het prikkelt je. Geeft je meer energie voor de dag.

Yoga baby!

Yoga. Waar Rumag zegt: “Denk nu maar niet dat we allemaal aan de yoga gaan“. Ben ik blij dat ik het sowieso al deed. En dat ik het nu blijf doen. De (pittige hot-) yogalessen van een uur op de sportclub kunnen nu natuurlijk niet, maar de suggestie van mijn beste vriendinnetje: ‘Yoga with Adriene’ (op YouTube) is een fantastisch alternatief. 7, 10, 20, 30 of 40 minuten? You name it, you will find it. Er zijn twee toppers voor mij (linkjes vind je hierna. You are welcome): Energizing Morning Sequence en de Yoga for Anxiety and Stress. De laatste heb ik inmiddels al ruim twee weken iedere middag gedaan. De eerste doe ik iedere zaterdag en zondag erbij. Heerlijk. Het geeft mij rust en zorgt voor minder spanning en minder stress.

Dance, dance, dance!

Dansen! Waar vriendinnetje ook een link stuurde naar een half uur dance work-out (en waarbij mijn tong letterlijk op mijn tenen hing na een kwartiertje), richt ik mij iedere dag een tot twee keer per dag samen met mijn dochtertje Mila op de streetdance-lessen van United Dance voor kinderen. De docenten van United Dance leren haar de pasjes die ze normaal gesproken iedere zaterdag al leerde, maar beter nog (dankzij de herhaling). Het houdt mijn dochtertje in beweging, maakt haar aan het lachen en zorgt ook voor de nodige afleiding. En ik? Ik doe gewoon mee.

Verandering van spijs doet eten

Maak de lunch iedere dag anders dan anders. Waar we vroeger iedere middag een boterhammetje namen (dat wil zeggen. Door het continurooster Mila op school. H. luncht op zijn werk) probeer ik nu wat variatie aan te brengen. De ene dag pannenkoeken, de andere dag een soepje, een salade of restjes van de avondmaaltijd van de dag ervoor. Fruit, een boterhammetje, tosti. Doe het iedere dag net even wat anders en de dag voelt ook als een nieuwe dag. Althans, dat is mijn / onze ervaring.

Van meisje-meisje naar voetbal-queen

Voetballen in de tuin. Of wat voor ander balspel dan ook. Van de gymleraar kregen we allerlei opties toegestuurd. Heel erg leuk hoor. Wat je iedere dag kan doen. Tig opties. Echt leuk. Maar je hebt ook nog thuisonderwijs. Ik wil zelf toch ook echt wat proberen aan mijn werk te doen en dan komt het er niet meer van. Maar iedere dag een, twee of drie keer naar buiten? In tuin, op balkon of soms een rondje in de wijk? Ik vind het belangrijk. Dat voetballen zorgt ook voor beweging. Van jezelf, je spieren (door de onverwachtse bewegingen). En … er wordt ook veel gelachen. Belangrijk!

Hoe je jezelf over de mindere momenten kunt tillen

Want ook hier zijn er weleens mindere momenten. Van ons dochtertje, als ze s’ avonds in bed een verdrietig moment heeft. Wanneer ze denkt aan haar beste vriendinnetje die eigenlijk dit weekend zou komen logeren. Of haar schoolvriendinnetjes waar ze zo graag weer eens mee zou spelen. Afgelopen week hebben we ‘Zoom’ geïnstalleerd, zodat ze samen met haar beste vriendinnetje ook schoolwerk kan bespreken. Of samen gewoon even kunnen bijkletsen, lachen of grapjes maken. In ieder geval elkaar weer zien. Zó belangrijk.

Niet alleen aan jezelf denken, maar juist aan anderen

En ik had het daarnet nog. Ik volg het nieuws zo min mogelijk (omdat ik weet hoe ik erop kan reageren. Echt iets van vroeger. De paniekgevoelens die ineens omhoog kunnen komen), want als er iets echt belangrijk is, hoor ik het wel van H. die het nieuws wèl volgt. Van de sites die ertoe doen dus (RIVM bijvoorbeeld). Maar goed. Tijdens de lunch hoorde ik weer het een en ander en voor ik het kan tegenhouden komt er zo’n golf van angst naar boven. Je kent het vast wel. Kunst is om dan rustig te blijven ademhalen (en jezelf voor te houden dat er een 8-jarige naast je zit die je al helemaal niet bang wilt maken).

Treat yo self

Gezichtsverzorging. Open deur misschien. Maar ik ben zó blij dat de PR-bureaus en merken op de situatie inspelen door producten en nieuwe lijnen toe te sturen die je anders had leren kennen tijdens events die (helaas) niet meer plaatsvinden. Het zorgt voor afleiding. Jezelf opnieuw ontdekken. Creativiteit (in die zin van: “Maak ik een video, een foto of anders?“). Binnenkort moet / wil ik ook echt in huis opruimen. Zodat ik ruimte kan maken om alle producten die ik nog niet heb kunnen testen – en die ik nu nog in bakken en dozen bewaar – eens goed te bekijken, uit te zoeken en neer te kunnen zetten. Maar daarvoor moet eerst de kleding van Mila en mij worden uitgezocht, de boekenkast geleegd, het speelgoed uitgezocht (maar waar laat ik het? Zijn de Kringloop en instanties als Zending over Grenzen nog wel open?).

Uitzoeken, opruimen en weggeven

Kleding uitzoeken en opruimen. Kledingstukken vanaf haar babytijd tot en met nu (ons meisje is 8 jaar). Ik heb nog zoveel liggen. In haar kasten, op zolder. Natuurlijk is het grootste deel van het (babykamer) meubilair al verkocht of weggegeven. Maar toch ligt er nog het een en ander in opslag. Inmiddels zoveel dat ik door de bomen het bos niet meer zie. Waar ik van baal, want hoe leuk is het als je voor jezelf nog een doosje kunt maken met de liefste baby- en kinderkleding. Nou ja, niet voor mijzelf natuurlijk maar voor Mila. Zodat ze later nog wat heeft uit haar baby- en kindertijd. Maar daarvoor moet het wel eerst wat uitgedund zijn. Anders kun je geen keuzes maken.

Creatief met potlood en stift. Jezelf bezighouden met tekenen

Tekenen. Altijd een goed idee en heerlijk creatief. Ik vertelde op mijn IG stories al eerder over het ‘Samen Kleuren-boek’ wat ik in onze lokale (Vomar) supermarkt heb gekocht. Een boek met twee kanten (ok, dat heeft ieder boek natuurlijk. Maar ik zal er voor de duidelijkheid een fotootje bij doen) met verschillende soorten tekeningen die je kunt inkleuren. Van paleizen tot regenlaarzen. Van libelles tot sneeuwpoppen. Ontzettend leuk. En hier kun je letterlijk maanden mee bezig zijn. Laten we er vanuit gaan dat het niet nodig is. Maar vooralsnog hebben we genoeg te kleuren.

Knutselen en kaarten

Van het maken van een kroontje voor haar jarige knuffel (Schaap) tot het maken van (online) kaarten (zodat er geen menselijk handelen aan te pas komt in verband met een eventuele overdracht van het Coronavirus). Knutselen zorgt ook voor wat ontspanning. Even met je handen bezig zijn. Opnieuw – net als met tekenen of dansen – je andere hersenhelft gebruiken voor de creativiteit. Ook een vorm van jezelf opnieuw heruitvinden! Vandaag gaan we bijvoorbeeld een leuke foto maken en die via een online bestelservice als kaartje versturen naar haar vriendinnetjes en ook eentje naar haar school. Gewoon om even contact te houden en een vrolijke, positieve draai aan deze moeilijke en onwerkelijke situatie te geven.

We moeten er zelf (en met zijn allen) voor zorgen dat het behapbaar blijft. Jezelf opnieuw ontdekken in een onwerkelijke situatie. Wat vind je van mijn tips en heb je zelf nog goede ideeën? Ik lees ze graag!

Tot de volgende keer en liefs. Zorg goed voor julliezelf!

Rory Blokzijl

 

 

Ja! Stuur mij meer tips, adviezen en persoonlijke verhalen.

[ Vul je mailadres in en klik op ok! ]