Contact? Hoe bedoel je dat? In contact komen met jezelf. Aarden. Alles vanuit de flow doen. Het zijn kreten waar ik mij de laatste jaren veelvuldig mee bezighoud. Zeker na de fikse burn out die ik zo’n tien jaar geleden heb ervaren. De jaren daarvoor was ik eigenlijk alleen maar bezig met heel hard werken, totdat daar het kantelpunt kwam – bij mij gebeuren veel van dit soort dingen vaak iets eerder dan bij de meeste andere mensen – en ik rond mijn 35ste dacht: “Is dit het nu echt?“. Het leven. Dat moet toch bestaan uit meer dan hard werken en maar doorgaan?
“Is dit het nu?“
Ik kreeg het gevoel dat ik (te) veel had gemist. Dat ik het contact met mijzelf kwijt was. Ik was per slot van rekening al samen met H. vanaf mijn twintigste en al vrij snel gingen we een serieus leven leiden. Te serieus, dacht mijn moeder weleens. Een vrije sector huurappartement werd een eerste koopwoning. Van een auto kwamen er ineens twee bolides voor de deur te staan. Een betere baan, een hoger salaris, gewoon iets harder werken en maar doorgaan. Het sociale leven was helemaal op ons tweetjes gericht. Als stel.
In contact komen met jezelf: “Wil de echte Rory even opstaan?“
Maar waar was ik zelf eigenlijk gebleven? De Rory die diep in mij verstopt zat. Die zo hield van gekke dingen doen, lachen, en ja zeker … dansen! Ineens kwam het allemaal naar boven. Wat dat betreft was het gunstig dat ik in hartje Amsterdam werkte want ineens – nadat ik er al tien jaar had gewerkt en eigenlijk amper had ontdekt wat daar allemaal te beleven was – werden de café’s interessant. Deed ik actief mee aan vrimibo’s (vrijdagmiddag borrels) met collega’s, ging ik zeer regelmatig een dansje doen met vriendinnen. Kreeg ik veel zin om mijn vriendengroep uit te breiden. En bedacht ik mij dat alleen reizen (dus zonder partner) ook iets was wat ik graag wilde doen.
Rory selluf doen
Het klinkt drastischer dan het is hoor, maar als je rond je dertigste nog niet alleen hebt gereisd (omdat je simpelweg óf thuis woonde óf samen was sinds je twintigste en dus nooit echt alleen bent geweest) dan heb je toch wat gemist – dacht ik destijds. Dus reed ik alleen, met twee mede-actrices (in wording) naar een oude boerderij in Frankrijk voor een acteer-cursus waar we op een slaapzaal sliepen en 24/7 improvisatielessen hadden. Ging H. op zakenreis naar Stockholm en vloog ik bewust een dag later (alleen) en wilde ik perse zelf mijn weg vinden met het openbaar vervoer. Het voelde alsof ik meer in contact kwam met mijzelf door de dingen alleen te doen.
Het leven moet gevierd worden!
Ik leerde andere mensen kennen en genoot van hun levensverhalen en keuzes en eigenlijk – ik moet eerlijk zijn – sloeg ik behoorlijk door met het in contact komen met de sociale kanten van het leven. Ik werkte mij een slag in de rondte, wilde daarnaast allerlei leuks doen. Zoals acteerlessen volgen, als figurant werken èn ook nog artikelen schrijven voor de lokale krant. Ik wilde niets missen. Elke borrel, elk feest, elke dag, moest gevierd worden. En goed ook. Dat ik daarnaast ook nog met H. veel ging reizen was ook iets wat erbij hoorde. Een perfecte partner, werknemer, vriendin en ‘socialite’ zijn. Dat lukte mij behoorlijk goed zal ik je vertellen. Doodvermoeiend hè? Dat klopt. Want dat werd en was het ook.
On top of The Rock met hartkloppingen
Dat ik in een burn out belandde zal je niets verbazen. Met als hoogtepunt een heel vervelend moment van paniek (het voelde als een hartaanval) on top of The Rock in New York. Vanaf dat moment viel het ‘perfecte’ plaatje in elkaar. Het contact met mijzelf was weg. Ik trok het niet meer. Werd angstig, veel te snel moe, zag ontzettend veel beren op de weg. Een heel betrokken bedrijfsarts bood mij gelukkig hulp om hier weer uit te komen.
Het uitgerekte elastiekje
Ik overdrijf niet als ik zeg dat het langer dan een jaar heeft geduurd. En – wat ik al vaker heb gezegd – het elastiekje blijft voor altijd uitgerekt. Het komt nooit meer terug in zijn oorspronkelijke vorm. Daarvoor heb ik de signalen van mijn lichaam téveel en te lang genegeerd. Dat bedoel ik niet dramatisch hoor, ik ben er juist het positieve van gaan inzien. In die zin, dat ik nu al vrij snel waarschuwingssignalen ervaar, als ik weer de verkeerde kant opga. Ik heb als het ware weer contact gekregen met mijn innerlijke zelf.
Doorgaan, doorgaan, doorgaan
Nu ik – door omstandigheden en tijdelijk – de laatste paar maanden heel veel ruimte heb gekregen voor mijn blog. Heb ik ook behoorlijk veel gedaan. Ik ging naar bijna alle events waar ik voor werd gevraagd. En ik kreeg daardoor met mijn blog steeds meer bekendheid. Er verschenen artikelen in de KEK Mama en recent in de Trouw. Steeds meer PR-bureaus weten mij te vinden. En zo kwamen er ook meer producten en andere leuke dingen mijn kant op. Laat ik nu bijna alles leuk vinden. Het niets willen missen kwam ook weer omhoog. Terwijl ik mij tegelijkertijd realiseerde dat die kleine tekentjes die ik voelde in mijn lijf, aangaven dat het tijd werd om een stapje terug te doen. Of in ieder geval selectiever te worden in wat ik – en met name wanneer – doe.
Wat is jouw mojo?
Dankzij H. die mij altijd is blijven steunen in mijn ontwikkeling, van een statische functie als directiesecretaresse (wat ik goed kon, maar wat ik eigenlijk al een hele tijd niet meer leuk vond) naar een creatief beroep als blogger / schrijver. Realiseer ik mij steeds meer dat ik mijn tijd beter kan benutten. In de ochtend – wanneer ik de meeste focus heb en mijn creativiteit het beste kan ontplooien – moet ik gewoon schrijven. Zo tot een uurtje of elf / twaalf. Na de lunch kan ik nog kort wat tijd wijden aan fotografie en het bijhouden van mijn mail. Zodat ik ’s middags – wanneer ze uit school is – ook nog wat quality time met mijn dochtertje kan doorbrengen en mijn volledige aandacht op haar kan richten.
Verander je (water) drinkpatroon met de Manipura crystal-infusion gem water bottle
Hoe het komt dat ik na jaren nu dan toch eindelijk mijn weg aan het vinden ben? Balans aan het creëren ben in de manier waarop ik het beste mijn werk kan doen? Grappig genoeg doordat ik – onder andere – op een andere manier omga met mijn drinkpatroon. Ik had de neiging om verkrampt door te gaan met werken (schouders omhoog) en niet genoeg te drinken, waardoor ik hoofdpijn kreeg en mijzelf minder goed voelde.
Contact met Tati en Asaf
Tijdens MOOI The Apartment raakte ik in gesprek met Tati en Asaf van Manipura. Manipura, een bijzonder merk dat is opgestart in 2015 in Amsterdam door Tati – Mala ontwerpster – en Asaf (yoga docent). De manier waarop zij in het leven staan. De rust en levensvreugde die ze uitstralen raakte mij. Als vanzelf ging mijn blik naar niet alleen de mooie sieraden maar ook de prachtige ‘crystal-infusion gem water bottle’. Een glazen fles waarin een kristal is verwerkt.
Water has memory
Wat dat betekent volgens Manipura? “Water heeft geheugen en verandert direct van moleculaire structuur wanneer het in contact komt met een kristal. Kristallen hebben een helende werking en door de waterfles te vullen met water en dat te drinken (met regelmaat) kunnen we ons lichaam van binnenuit genezen, meer energie geven en ondersteunen“. Noem mij spiritueel, maar ik geloof daar oprecht in. Het kristal geeft overigens geen kleur of materiaal af. Het bevindt zich gewoon in het water en doet daar zijn helende werk. Het grappige is dat ik – sinds ik de gem bottle gebruik – steeds meer water ben gaan drinken.
Gimme more (water)
Waar ik voorheen met hangen en wurgen twee of drie glazen per dag dronk. Drink ik nu met gemak drie tot vier flessen (met een inhoud van 500 ml). Daar blijf ik vanzelfsprekend ook voldoende bij eten, zodat de balans niet verstoord wordt (ook téveel water is niet goed). Voor mij is vier glazen (gemiddeld 2 liter water) ook wel maximaal. Minder zou ook prima kunnen. Maar op de ene of andere manier blijkt het water drinken mij aantrekken. Een ander positief effect is dat ik mijn lichaam hiermee ook ontgift, want ik moet natuurlijk ook vaker naar het toilet. En dat laatste is ook weer handig voor de ontspanning (schouders omlaag, van je werkplek af, even bewegen en dus ontspannen).
Crystal-infused gem water bottle
Ik mocht een crystal-infusion gem water bottle uitkiezen en mijn interesse ging direct uit naar de amethyst, de steen die je helpt bij ‘je hogere zelf’ te komen door het bevorderen van wijsheid, inzicht en spiritualiteit. Amethyst kalmeert, en helpt je met de balans tussen ‘heart and mind’. De perfecte keuze voor iemand met een drukke geest zoals ik. Of het mij helpt? Ik gebruik de gem bottle nu alweer een paar weken en ik merk oprecht dat ik meer opensta voor het (her)vinden van mijn balans.
Tussen de bedrijven door werken
Het blijft namelijk lastig om alleen maar tussen de bedrijven door te kunnen werken, wanneer Mila op school is, of wanneer H. thuis is en nagenoeg elk weekend. Ik merk dat ik in conflictsituaties waarin ik normaal gesproken de hele dag blijf hangen, mij nu er toe kan zetten om het los te laten (let wel, dit kostte mij vandaag anderhalf uur. But hé, at least there is progress).
Dé ketting (zilver met rozenkwarts)
Mala’s en meer
Gem water bottles, Mala’s en andere sieraden. Wat is de drijfveer van Tati en Asaf dan precies? Naast de mooie Mala’s (een prachtige ketting, gemaakt van verschillende kristallen en mineralen) wilden ze ook nog andere milieuvriendelijke producten maken die ertoe doen. Die je hart verwarmen, je inspireren en een verschil uit kunnen maken in het leven. In de nabije toekomst zal ik met jullie het effect delen van een prachtige ketting met rozenkwarts die ik ook heb ontvangen. Rozenkwarts wordt ook wel de ‘love stone‘ genoemd. Het is een kristal dat ‘healing‘ is voor je hart en je lichaam. Het helpt je lichaam om oude spanningen los te laten en jezelf open te stellen voor nieuwe emoties. Iets wat perfect bij mij past. Ik draag de ketting nu nog niet iedere dag, maar dat ga ik zeker doen om jullie vervolgens meer te kunnen vertellen over het effect op mij, als persoon.
Missie en Visie
Tati en Asaf geloven ook in een ‘giving back-filosofie’ om samen een betere wereld te creëren. Dat doen ze door heel puur te zijn in het selecteren van natuurlijke half edelstenen van hoge kwaliteit. Ze halen die uit plaatsen als Bali, Brazilië, India en Afrika. Hierbij leggen ze de nadruk op eco-vriendelijkheid, fair trade en duurzaam oogsten. Ze geloven dan ook oprecht in de kracht van de aarde, dat de aarde ons kan genezen. Onze hartwensen kan manifesteren. Daarom ondersteunen ze graag doelen als ‘The Ocean Cleanup’ en ‘Save the Ocean’ met een procent van de opbrengst.
Wat zegt Manipura
“Our name, Manipura means ‘City of Gems’ in the Sanskrit language, and It’s the name of 3rd chakra in the human body (Solar Plexus). We chose it because it deals with aspects that are dear to us such as self-discovery, authentic expression, and living your life’s purpose“.
Wat vindt Rory & korting op jouw aankoop!
Ik merk dat ik heel blij word. Van de filosofie, de producten en natuurlijk van Tati en Asaf zelf. Jonge mensen die geloven in een betere wereld en daar een steentje aan bijdragen. De gem water bottle gaat dagelijks met mij mee (tip: gebruik voor als je naar buiten gaat de bottle sleeve om je waterfles te beschermen) en ik voel oprecht een verandering in mijn lichaam en geest.
Wil jij zelf ook deze ‘crystal-infusion gem water bottle‘ aanschaffen? Met discountcode: RorySpring19 krijg je 10% korting op de gehele collectie (niet in combinatie met andere acties). Let op! Deze code is geldig tot 30 juni.
Wist jij van het bestaan van crystal-infusion gem water bottles en welk kristal zou jij uitkiezen (en waarom)?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
De crystal-infusion gem water bottle en de ketting heb ik ontvangen
In deze post zijn affiliate links verwerkt. Als je een aankoop doet via deze links ontvang ik een (klein) percentage daarvan. Alvast bedankt daarvoor
