Hoe leer je jouw kind om van zichzelf te houden?

Houden van jezelf. Hoe kom je daar zo bij? Jelle Derckx van lijstjes.info plaatste een lijstje op Facebook met ‘7 essentiële dingen om je kinderen te leren‘ en vroeg ons wat onze nummer 8 zou zijn. Spontaan kwam bij mij naar boven: ‘hou van jezelf‘. Jelle vraagt altijd goed door en vroeg mij hoe ik daar als moeder dan bij ging helpen. Ja, dan moet je even echt diep in jezelf kijken en voelen. 

Houden van jezelf

Je kind leren om van zichzelf te houden. Maar Rory, hoe ga je daar dan als moeder bij helpen? Door mijn dochter te laten zien dat ik dankbaar ben voor wat ik heb. Wie ik om mij heen heb en wie ik ben. En dat proberen over te brengen op haar. Door veel te knuffelen. Regelmatig te vertellen dat ik van haar hou. Door er oprecht voor haar te zijn. Met echte aandacht. Ik merk dat je – door dit te doen – echt een stabiele basis legt voor de rest van het leven van je kind.

Open deur?

Misschien zie je dit als een open deur, maar zo voelt het voor mij niet. Als ik zo om mij heen kijk merk ik dat de maatschappij in de loop der jaren is veranderd. En dat is ok. Het zou niet goed zijn om verandering tegen te willen houden. Wat ik wel jammer vind is dat materie in de plaats van aandacht lijkt te zijn gekomen. We werken met zijn allen meer en langer. Als we dat niet doen dan zijn we wel bezig met dingen zoals onze smartphone, tablet en laptop. Status, geld en spullen komen in de plaats van waar het echt om gaat.

Copykids?

Het is niet meer dan logisch dat onze kinderen ons gedrag gaan overnemen. En dat vind ik jammer. Ik vind het namelijk ontzettend belangrijk dat een kind een kind mag zijn. Dat er tijd is om met het kind te spelen. Zich geliefd mag en kan voelen. Ziet dat haar ouders niet alleen van elkaar maar ook van zichzelf houden. Dankbaar en blij zijn. Dingen niet als vanzelfsprekend accepteren.

Knuffelen en houden van, vanzelfsprekend?

Vanzelfsprekend voor iedereen? Nou nee, ik ben bang niet. Ik kan natuurlijk alleen maar naar mijn eigen situatie kijken en oprecht – daar gaan we weer – dankbaar zijn voor de kans die ik heb gekregen. Om als veertiger nog moeder te mogen worden. Moeder te zijn. En al het mooie (en minder mooie) wat ik heb geleerd als kind, als meisje, als vrouw, als moeder. Alles wat ik heb meegemaakt. Er te laten zijn. Te vertalen in de liefde die ik mijn kind mee wil geven.

Brief aan mijn dochter

Lieve Mila, geloof in jezelf. Geloof in het leven. Pak alle ontwikkelingen die op je pad komen dankbaar op. Geniet van alles wat het leven je brengt. Zie alle mooie en minder mooie momenten. Laat ze er zijn. Gewoon, naast elkaar. As it is. Maar zie het zonnetje door alles schijnen. Het licht van de mogelijkheden. Vertrouw op en in jezelf. Ben wie je bent. Een onvoorstelbaar lief, mooi meisje. Mooi van buiten, maar nog belangrijker, erg mooi van binnen. Ik hou van je.

Houden van jezelf. Niet altijd even makkelijk. Hoe is dat voor jou?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl