Hoarding, wat is het en wat doe je eraan?

Iets wat zomaar ineens bij mij opkwam afgelopen weekend. En dus uitgebreid ingelezen op internet. Hoarding. Wat is het? Hoe kom je eraan? Heeft het te maken met de leeftijd (veertigplus en dus inmiddels al aardig wat verzameld)? Of je gezinssituatie (een peuter in huis)? En nog belangrijker, hoe kom je er vanaf?

Hoarding? Is dat net zoiets als ‘hiking‘?

Allereerst een kleine introductie en uitleg. Hoarding, een Engelse term voor ‘verzameldwang’. Op de site van Yourganize vond ik hele nuttige informatie. Zij spreken van hoarding als je aan de volgende vier kenmerken voldoet:

Je hebt een verzameling (of bewaart) van grote hoeveelheden spullen (die overigens voor anderen weinig tot geen economische of emotionele waarde hebben)
Het kost je erg veel moeite om afstand te doen van je spullen. Of het lukt je überhaupt niet
Je leefruimte is zo vol, dat normaal gebruik niet meer te verhapstukken is (koken, slapen, douchen, bezoek krijgen)
Je hebt last van stress. Je wordt serieus beperkt in het dagelijks leven

(Onze woonkamerkast dicht)

(En open…)

Heb je mijn zolderkamer al eens gezien?

Ja, dat is nogal wat hè? Is dat van toepassing op mij? Ik werd namelijk wel even met mijn neus op de feiten gedrukt toen ik het artikel schreef over onze zolderkamer. Heb je de onderste foto van dat artikel goed bekeken? Ik schrok ervan. Blijkbaar genoeg om de volgende test te doen. Eerlijk is eerlijk. De uitslag moet ik nog ontvangen. Wel ben ik door het invullen van de vragen mij bewuster geworden van mijn ‘bewaarpatroon’.

Hoe kom je er vanaf?

Of ik denk dat ik een hoarder ben? Nee, dat denk ik niet. Of ik dat kan worden? Tja. Geldt dat niet voor velen van ons? Wist je dat het niet alleen deels genetisch bepaald is, maar dat het ook erfelijk kan zijn? Dat het ook aan je gezinssituatie kan liggen. Of aan traumatische ervaringen die je hebt meegemaakt. Je geestelijke gesteldheid. Tjongejonge. Het zal wel, denk ik dan. Toch vind ik het niet zo spannend. Wat ik belangrijker vind. Wat kan je er nu zelf aan doen?

Peuter: mama, ik gebruik ècht nog een rammelaar

Voor mij is het een wijze waarschuwing. Een die ik ook wil overdragen aan mijn kind. Een peuter die nu al een verzameldrang (let wel: drang, géén dwang!) laat zien. Op het moment dat ik – en wat kost het mij een moeite – babyspeelgoed heb verzameld en op zolder (jawel, daar is ie weer) wil leggen om tezijnertijd weg te geven. Pakt ze de rammelaars uit mijn handen en bezweert dat ze daar nog ècht mee speelt. En gaat dat vervolgens de eerstvolgende drie weken ook echt doen.

Ti-ta-tips!

Probeer je gezonde verstand te gebruiken en jezelf ook geen probleem aan te praten. Iedereen heeft in de loop der jaren flink wat spullen verzameld. Als je geen 100% minimalist bent in ieder geval. Leuke sites om te bekijken en om wat van te leren zijn die van Jelle of Dieuwke van ‘Moeders Minimalisme’ Mijn tip? Probeer per categorie op te ruimen (tip van Marie Kondo) of (mag absoluut niet van Marie Kondo, maar ik doe het soms lekker toch) per zak, lade of plankje. Grootste tip? Doen wanneer je alleen bent! Niet met kind, man of huisgenoot erbij. Allergrootste tip? Direct ‘verwerken’. In die zin: weggeven, verkopen of weggooien. Niet even ‘parkeren’ totdat je meer tijd hebt. Dan krijg je namelijk zo’n volle zolder als ik heb…

Hoarding, heb jij er weleens van gehoord? En ben jij een verzamelaar?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl