Geen pillen slikken? For real? Ja, ieder huisje heeft zijn kruisje en een van mijn kruisjes is dat het slikken van pillen en in ieder geval capsules echt een ding is. Je kan mij uitlachen, of mij erom verguizen. Het is wat het is. Je kan denken: “Hoe kom je eraan?“. Ik vind het veel prettiger om te denken: “Hoe kom ik ervan af“. Maar ja, inmiddels heb ik de ‘big 5.0.’-verjaardag al gevierd en nog steeds is het wel een dingetje. Al is het wel verbeterd in de loop der jaren.
Ik kan geen pillen slikken
Toch nog even over het ontstaan van het niet kunnen slikken van pillen. Als kind was ik heel vaak ziek. Altijd maar verkouden. Zwemles moest negen van de tien keer worden afgezegd (de reden dat ik ook nooit officieel een zwemdiploma heb gehaald. Completely other story. Ik heb het mijzelf uiteindelijk geleerd door gewoon maar in het diepe te springen). En dat was gewoon heel naar. Van jongs af aan had ik al moeite met het slikken van texturen als suddervlees. Ik moest het kauwen, kauwen en herkauwen voordat ik het door kon slikken, anders verslikte ik mijzelf. En dan sneed mama het nog heel fijn.
Niks aan de hand
De huisartsen die we in de loop der tijd zagen hadden altijd zoiets van: “Mwah, gewoon verkouden. Gaat wel weer over“. Ze vonden mij destijds te jong om mijn keelamandelen eruit te laten halen (want daar zat het probleem bleek later maar weer eens heel duidelijk). Wel werd besloten om op mijn achtste jaar mijn neusamandelen eruit te halen. Ik weet het nog exact. Hartstikke beschermd opgevoed en ineens werd ik door mama naar het ziekenhuis gebracht en liet ze mij daar zomaar achter. Ja, ik voelde best wel wat paniek. Geen idee wat er ging gebeuren. Maar ja, uiteindelijk kapje over je neus en mond. Terugtellen, en weg ben je. En toen ik weer wakker werd was het achter de rug.
Iets met een metalen staaf in je neus
Dus dat was dat. Maar die keelamandelen hè? Die zaten er dus gewoon nog. En ik bleef maar vaak ziek (verkouden, holte-ontstekingen). Totdat ik in het ziekenhuis rondom mijn veertiende werd onderzocht door een KNO-arts. Hij deed – en ik moet ineens in deze coronatijd terugdenken aan vroeger – zonder dat ik het echt doorhad (behalve toen hij het er weer uithaalde) een heel lang metalen staafje in mijn neus om goed naar binnen te kunnen kijken. Vind je het gek trouwens dat ik best opzie tegen zo’n coronatest? Maar dat is ook weer een ander verhaal.
Zwaar ontstoken keelamandelen
Afijn, back on topic. Mijn keelamandelen bleken ontstoken (al jaren) en niet zo zuinig ook. Daardoor waren ze zó groot dat er bijna geen keelopening meer was. Vind je het gek dat het inslikken van eten een ding was. En ik vermoed dat daar het probleem met het slikken van pillen en capsules is ontstaan. Tijdens de uiteindelijke operatie werd ik ietsjes eerder wakker uit de narcose. De anesthesist herstelde dat meteen overigens. Maar daardoor hoorde ik wel de arts praten over mijn amandelen. Letterlijk? “Gadverdamme, wég met die smerige dingen!“. Hmmm ik weet het nu nog. Heeft blijkbaar wel indruk gemaakt.
Doe eens normaal!
Overigens waren de continue verkoudheden erna zo goed als weg. Speelden de holte-ontstekingen zo vanaf mijn dertigste weer erg op. Maar bleek preventief spoelen met zout water dé oplossing. Iedere dag – alweer jaren lang – en het is fijn! Maar dat dus over de oorzaak van het niet kunnen slikken van pillen. Een ‘zet je er gewoon overheen. Het wordt tijd’ daar heb ik dus niets aan. Toen ooit een bedrijf met mij wilde samenwerken en ik probeerde uit te leggen dat ik geen pillen kon slikken was dat dus de reactie: “Doe normaal. Het wordt tijd dat je jezelf erover heen zet“. Je begrijpt dat die samenwerking er (van mijn kant) niet is gekomen. Eikel.
Oefenen met pillen slikken
Afijn, dat gezegd hebbende ben ik natuurlijk wel zelf gaan oefenen. Zelfs dé pil (Mycroginon had ik destijds geloof ik) kon ik niet doorslikken zonder er voor de vorm een keer op te hebben gekauwd. Psychisch. I know. Na jaren steeds weer iets meer oefenen kan ik nu ronde pillen (maar wel plat) tot zo’n 1 centimeter doorslikken zonder te kauwen. De capsules die ik voor een samenwerking met Oenobiol (beauty supplementen voor mijn haar) moest innemen? Dat was wel een dingetje – en toen was ik dus in de veertig. Ik wilde het zo graag dat het mij met hangen en wurgen is gelukt. Ook weer een overwinning. Mooi meegenomen dus. Maar de echte capsules? Die van de antibiotica? Lukt mij niet. Moet ik toch echt openen en door yoghurt of iets dergelijks roeren en dan innemen. Sorry not sorry.
Physalis Immunplex Herbal Synergy druppels
De harde capsules? Dat lukt helemaal niet. Een paar keer kauwen of met de vijzel tot poeder vijzelen is een oplossing, maar de smaak is natuurlijk niet fijn. Daarom was ik ook zo ontzettend blij dat ik van Physalis de Immunplex Herbal Synergy kreeg toegestuurd. Ter bevordering van je natuurlijke weerstand. Helemaal in deze periode zo enorm belangrijk. En dan is dit zo’n fijne oplossing en een opluchting voor mij. Gewoon druppelen in je thee. Beetje honing erbij en klaar. Fijn hoor, om te blijven ‘oefenen’ maar je mag ook best weleens lief voor jezelf zijn.
Gezonde leefstijl
Ja, maar Rory. Als je gewoon gezond eet, drinkt en beweegt zijn supplementen toch niet echt nodig? Klopt. Daarom zie ik het als aanvulling op een gezonde leefstijl. Maar nogmaals, in deze tijden waarin je weerstand zo belangrijk is. Er nog niet echt voldoende zon lijkt te zijn. En waarin ik – door omstandigheden (ruk-knieblessure) – even niet zoveel kan bewegen is een supplement extra belangrijk voor mij. Immunplex ondersteunt je natuurlijke weerstand (79% planten, 20% knoppen en 1% essentiële oliën). Baat het niet, dan schaadt het niet denk ik altijd maar. En ik voel mij er goed bij, dus voilà.
Heb jij moeite met het slikken van pillen?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
Dit is een persoonlijk artikel, maar het ontvangen supplement past perfect bij mijn verhaal
Physalis Immunplex Herbal Synergy druppels – 75 ml – circa € 16,49
