De mooie momenten van het moederschap

Iets wat zomaar gisteren in mij opkwam. Op het moment dat mijn dochtertje en ik samen op de stoep voor ons huis zaten. In het zonnetje. Samen een ijsje etend. Het eerste ijsje wat ze echt zelf mocht eten. Een klein kinderhoorntje met een bolletje bananenijs. Omdat ik niet achter wilde blijven dacht ik: “doe eens gek. Neem ook een kinderijsje“. Waarom het voor mij zo’n mooi moment was? Ik deed iets wat ik vroeger niet mocht. Zomaar op de stoep zitten. Dat was vies. Werden je kleren vies van.

Met je billen op de stoep

Tja. Geen oordeel daarover. Want het zal belangrijk zijn geweest voor mijn moeder. Nu ben ik zelf moeder. En beslis ik anders. Toen ik tegen Mila zei: “lieverd, laten we lekker op de grond gaan zitten“. Was er geen aarzeling. Niets. Gewoon met je billen op de stoep. Ja, je hebt net een schone broek aan. Ja, je gaat thuis daarmee op de stoffen bank zitten. Nou en? Even afkloppen en niets aan de hand. Mooie momenten.

Overwinning voor mijzelf!

Heerlijk, ook een enorme overwinning voor mij. Want hoe je het ook went of keert. Het zit dan wel in de persoon zelf. Maar je neemt zeker ook dingen van je ouders aan. En handelt daarnaar. Voor mij heeft dat geresulteerd in een enorme ‘alles-moet-schoon-zijn’-drang. Nogmaals, geen oordeel. Ik ben wie ik ben. Blijkbaar lag dit op mijn pad. Schoonmaakgedrag tegen smetvrees aan. Daar schaam ik mij niet voor. Daar wil ik gewoon open en eerlijk over zijn. Er zijn mooie, maar ook minder mooie momenten in je leven.

Een beetje bacteriën? Heerlijk!

Wat ik mij wel heb gerealiseerd. Dit wil ik niet aan mijn kind meegeven. Een paar bacteriën hier en daar? Geen probleem. Een beetje weerstand opbouwen is heel verstandig. Zeker voor Mila, die nog niet eerder naar een kinderdagopvang is geweest. Een paar weken geleden gestart met de peuterspeelzaal. Hoppa! Kind verkouden, papa verkouden, mama nog wel het ergst. Maar ja, ziek (wat is ziek. Gewoon zwaar verkouden) zijn met een kindje gaat gewoon niet. Kortom, we snotteren gewoon met zijn allen door. De snotmomenten zal ik maar zeggen. Kom maar op met die bacteriën.

Hup, gewoon doorgaan

Ook dat is een overwinning voor mijzelf. Niet moeilijk doen. Gewoon doorgaan. Als het schip ècht strandt, dan zien we wel weer hoe we dat op gaan lossen. Mooie momenten van het moederschap. Ik kan er zoveel opnoemen. Ik merk dat als ik mij focus op het oneindige. Als ik loslaat dat het nu even erg druk is. Dat ik mij nu eenmaal flink niet lekker voel. Als ik gewoon kijk naar wat er op dat moment is. Buiten spelen met Mila. De ijscoman zien. Een ijsje kopen. Een dik kwartier in het zonnetje zitten. Dan voel ik gewoon dat mijn energielevel aan het opladen is. Het belangrijkste? Ik ervaar een groot geluksmomentje. Ik ben gelukkig.

Wat was of is voor jou een mooi moment van het moederschap (of vaderschap)? Deel het in een comment.

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl