De kunst van het loslaten

De kunst van het loslaten, nog niet zo eenvoudig. Hoe kan ik dat nu het beste uitleggen? Ik moet direct terugdenken aan mijn acteerlessen van wat jaren terug. Op dat moment in mijn leven was ik alleen maar bezig met ‘juist dingen doen die ik spannend vond’. Ik was 36 jaar en redelijk hysterisch bezig met niets willen missen. Hard werken, veel uitgaan, weinig slaap, heel veel mensen ontmoeten, veel reizen en dat in combinatie met mooie kleding, hoge hakken en dus…acteerlessen.

Acteerlessen

Acteerlessen gebaseerd op improvisatie, met een geweldig inspirerende, lieve en toch ook weer keiharde leermeester. En natuurlijk samen met allerlei gelijkgestemden. Ontzettend eng om te doen, maar ook heel erg leuk. Echt een uitlaatklep. Het was een geweldige periode, ook al zag ik van te voren tegen iedere les op. Raar. Uiteindelijk bleek ik het volgens de beoordelaars heel goed te doen. En dan gebeurt het. Op de een of andere manier is er een klik in mijn hoofd die omgaat. Men vindt mij goed. O jee, nu moet ik dus ergens aan voldoen. En dan kan ik het niet meer loslaten.

Aan verwachtingen voldoen

Als ik aan verwachtingen moet voldoen wordt het een soort van verplichting voor mij. Dan gaat het pure en de onbevangenheid weg en wordt het daadwerkelijk een soort spel. Ik kan niet meer bij mijzelf blijven. Jammer. Want toen ging het bergafwaarts totdat ik er maar mee ben gestopt. Natuurlijk heb je altijd wat aan de dingen die je in het leven doet. Niets is voor niets. Maar toch denk ik wel eens bij mijzelf, als ik het nu meer had los kunnen laten dan was ik misschien wel door gegaan. Dan had ik in ieder geval weer meer plezier beleefd aan het acteren.

Loslaten, nog niet zo eenvoudig

En zo gaat het eigenlijk voor alles op. De kunst van het loslaten. Nog niet zo eenvoudig. Neem nu deze blog. Eindelijk heb ik er na járen voor gekozen om gewoon te beginnen. Eerst met schrijven en straks met illustraties erbij. Creativiteit zit in mij en ik merk gewoon hoe ontzettend enthousiast ik ben om hiermee bezig te zijn. Waarom kan ik dan niet loslaten hoe anderen erover denken? Laat los en gooi het over je schouder, zou ik mijzelf willen adviseren. Wees lekker jezelf, geniet van wat je doet en maak daadwerkelijk de keuze om los te laten. Pas als je in de ontspanning komt, dan komt het vanuit je hart.