Burnout gehad? Stay alert!

Een heel actueel onderwerp, kijk maar eens in de Metro van 3 november jl. Heb je eenmaal een burnout gehad? Blijf dan heel alert! Zeker als je daarnaast ook nog eigen ondernemer wilt zijn (of bent), werk verricht buitenshuis, of binnenshuis. Neiging hebt tot perfectionistisch gedrag. Want allerlei situaties kunnen voor stress zorgen. Het kan zijn dat externe gebeurtenissen de burnout-gevoelens triggeren. Maar zelf kan je er ook een handje in hebben. Trust me. I know! 

Ambitious chick on a mission

Ik weet nog goed dat ik 27 was. Super ambitieus. Ik wilde eruit springen. Presteren. Zowel op het werk als thuis. Alles zelf doen. Want ik kon het beter. Ook nog de perfecte vriendin zijn. Super sociaal. Familie zien. Vrienden. Sporten. Dansen. Nergens nee tegen kunnen zeggen. Of willen. Want je zou maar eens zomaar iets kunnen missen. Vermoeiend! Niet alleen voor mijzelf. Ook voor mijn omgeving.

Durf naar jezelf te kijken

Dat alles resulteerde – in een zeldzaam moment van zelfinzicht – tot de conclusie dat ik misschien wat moest gaan wijzigen in mijn leven. De baan waarin ik zoveel stress had. De dagelijkse negativiteit om mij heen. De pijn in mijn buik iedere werkdag. Dat moest stoppen. Burnout zeg je? Neuh, net niet. Maar wel het moment voor een radicale beslissing. Ik stopte ermee. En begon opnieuw.

Het zaadje is gepland

Maar het zaadje van de burnout gevoelens was gepland. In de bijna drie jaar dat ik het had ‘volgehouden’. En dat ging niet meer weg. Want ook al was ik vol goede moed opnieuw begonnen. Had ik getracht mijn omgeving te veranderen. Dat veranderde niets aan de aard van het beestje. Waar het de eerste jaren heel goed ging. Kwam langzaam maar zeker de klad erin. En lette ik niet meer goed op. Ging ik zwaar over mijn grenzen heen. Bleef ik maar ‘ja‘ zeggen waar ik een harde ‘nee‘ voelde. Tel daarbij op dat ik in de levensfase kwam waarin ik mij afvroeg: “is dit het nu echt?“. De kinderwens die maar niet vervuld werd. Het gras wat elders veel groener leek.

On top of the world…euh of niet?

Je voelt ‘m al. Ik stevende hard op een burnout af. En een flinke. Eentje waarbij ik letterlijk helemaal onderuit ging. Het moment dat ik echt besefte dat iets geestelijks iets lichamelijks was geworden. Was het moment waarop we in New York waren. Helemaal bovenin een van de hoogste wolkenkrabbers. Het had leuk moeten zijn. Maar het was het niet. Ik werd ineens misselijk. Draaierig. Voelde mijn hart overslaan. Sneller kloppen. Ik begon te transpireren. Het hield maar niet op. Manlief voelde zich ook niet helemaal comfortabel meer. Want waar hij al snel dacht: “dat gaat wel over“. Kreeg hij het nu benauwd toen ik oprecht dacht dat ik een hartaanval of iets dergelijks ging krijgen. En dan ineens ben je 37 en heb je een burnout…

Wil je meer weten over hoe je de burnout gevoelens kunt (h)erkennen? Wat er gebeurt met je burnout gevoelens als je moeder wordt? Blijf mij dan volgen: schrijf je in (hieronder) of volg mij op Facebook, Twitter, Instagram of Bloglovin

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl