Budget en toch stylish shopping?

Everything is possible, zeg ik dan weer. Stylish shopping on a budget. Ik weet dat dat een van mijn sterke kanten is. Minimaliseren, dat lukt mij wat minder. Maar al doende leer je iedere dag wat bij. Toch? Maar goed, zo nu en dan krijg ik de kriebels. Ondanks het budget. Meestal rond de tijd van de ‘sale’ en dan moet ik éven de stad in.

Oldskool winkelen

Want als je dan toch gaat shoppen. Dan het liefst oldskool de winkels afgaan. Niets is leuker dan het gevoel van winkelen, vergelijken, voelen aan de stof, passen, verder zoeken en dan toch weer terug gaan. Zeker als je vast zit aan een budget. Juist dan! Online aankopen doen? Prima, handig. Maar de ‘rush’, de ’thrill’ van aankopen doen. Neuh. Gaat veel te snel voorbij.

Éven de stad ingaan

En zo ben ik de laatste paar weken veel te vaak ‘even’ de stad in gegaan. Om boodschappen te doen wel te verstaan. Maar om dan toch nog éven een rondje windowshoppen mee te pakken. En dan toch even, heel even maar naar binnen te gaan. En dan zulke (budget-)schatten te vinden.

Ok, ok, niet zo’n scherpe foto. But it serves its purpose. Satijnlook jasje: 9,- (Primark) – Rokje: 2,95 (New Yorker) – Schoenen: 4,50 (C&A Yessica)

Schat, ik heb geld verdiend

“Zonde om te laten liggen. Ik heb geld verdiend. Parkeren is duurder”. Die kreten? Ik ken ze allemaal. Heb ze bijna zelf verzonnen. Soms schaam ik mij er een beetje voor. Nu even niet. Nu ik mij niet meer dagelijks in mantelpakjes en pumps hijs. En ik aan een budget gebonden ben. Tja, juist nu ben ik erachter gekomen dat mijn casual garderobe toch wel heel minimaal is.

Bolero: 4,95 (New Yorker)

Kleur dragen brengt kleur in je leven

En dan helemaal qua kleur. Bijna alles is zwart, zwart, zwart en vooruit een enkel item in grijs. Nu ga ik niet beweren dat ik te weinig kleding heb, want dat is absoluut niet waar. Sterker nog, ik moet er eens nodig goed doorheen gaan en een deel doneren aan het nichtje van mijn vriendin. In het kader van minimaliseren. Maar die enkele items in mooie kleuren? Die kon ik echt niet laten liggen. En als je blij kan zijn met de kleine dingen. Is dat nou werkelijk zo erg? Nee toch?