Bijna een jaar aan het bloggen!
Wow! Alweer bijna een jaar aan het bloggen? Dan gaat de tijd ineens wel heel erg snel. Ik kan mij nog als de dag van gisteren herinneren dat ik mijn artikel schreef over ruim zeven maanden bloggen. Inmiddels heb ik veel geschreven en weer meer geleerd.
Wat valt er nog te leren dan?
Genoeg! Dat je jezelf niet blind moet staren op bezoekersaantallen bijvoorbeeld. Voor je het weet verander je in iemand die je helemaal niet wilt zijn! Iemand die de hele dag aanwezig en zichtbaar wil zijn op zoveel mogelijk social media. Je eigen artikel tig keer delen. Een paar keer per dag tweeten dat je weer wat hebt geschreven. En dat natuurlijk zo creatief mogelijk doen zodat het iedere keer weer ‘vers’ lijkt en nieuw.
Heb jij je wel eens schuldig gemaakt aan ’traffic’ genereren?
Bijna een jaar aan het bloggen. Natuurlijk heb ik mij nooit gewaagd aan het lukraak bezoeken van sites van collega-bloggers en – onder het mom van interesse tonen – berichtjes achterlaten als “wat interessant“, “wat een leuke site” of “bijzonder“. Want dan weet je namelijk nooit of iemand dat ècht vindt. Of dat iemand gewoon ’traffic’ wil achterlaten in de hoop dat dat views oplevert. Zinloos. Want dat komt niet vanuit jezelf. Ik denk dat men daar – al dan niet meteen – doorheen prikt.
Uitputtingsslag om ‘zichtbaar’ te zijn
Van het continu aanwezig willen zijn op social media (ja, dat heb ik een periode wèl gedaan) werd ik alleen maar heel-erg-moe. Ik was zó bezig om bij te blijven. Om iedereen te volgen. Goed de ontwikkelingen bij te houden. Gedegen en waardevolle reacties te plaatsen bij artikelen die oprecht mijn aandacht hadden getrokken. Ik sloeg gewoon door. Het werd – naast het bloggen – een dagtaak. Waarbij ik merkte dat ik veel te weinig ruimte had voor de echt belangrijke dingen in het leven. Je kind, je gezin, de buitenwereld, de buitenlucht. Basta!
Live your life to the fullest! … maar hoe doe je dat dan?
Inmiddels ben ik een goede balans aan het vinden. Aan het creëren. Want in welke fase van je leven je jezelf ook bevindt. Het is een fase. Alles verandert. Volg het pad en verander mee. Neem eens een afslag waar je het niet had verwacht. Of neem juist een pas op de plaats. Doe eens gek en doe een paar stappen terug (lees hier het artikel wat daarover gaat). Het leven loopt zoals het lopen moet.
Wat betekent dit voor mij?
Heb je even? Luchtiger in het leven te staan. Goed te voelen wat ik wil doen in de tijd die ik tot mijn beschikking heb. Wil ik schrijven? Aan mijn blog. Of aan een nieuw Milaboekje. Toe maar. Wil ik juist even niets? Even buiten in het zonnetje zitten? Dat is ook goed. Als ik mijzelf maar niet laat opjutten. Nog belangrijker: dat ik mijzelf niet opjut. Want zodra ik loslaat, merk ik dat ik als vanzelf meer ruimte voel en krijg. Meer inspiratie. Ik schrijf ineens meer. Bedenk allerlei dingen. Een daarvan is dat ik het gevoel heb dat ik dingen wil veranderen. Aanpassen. Professionaliseren. Het kriebelt. Met ontzettend veel hulp van Nathan van Hart en Ondernemen heeft dat geresulteerd in …
… deze – voor mij – prachtige nieuwe layout. Wat vinden jullie ervan? Comments are very welcome!
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
