Ben ik een naïeve en slechte moeder?

Jeetje, ben ik nu een naïeve en slechte moeder? Vlak voor het slapen gaan was het weer zover. Eigenlijk weet ik ook best dat ik het niet moet doen. De straling die van je mobiele telefoon afkomt zorgt ervoor dat je lichaam een verkeerd signaal krijgt. En oppakt. Het signaal van ‘niet-slapen’. Toch blijf ik het maar doen.

Van een klein mugje naar een enorme olifant

Maar wat is nu nóg vervelender? ’s Nachts lijkt – bij mij – alles erger, ingewikkelder, moeilijker. En heb ik de neiging om van mugjes enorme olifanten te maken. Laat ik nu net weer een artikel van een collega-blogger hebben gelezen waar ik oprecht van schrok.

Paniek!

Waar het over ging vraag je? Het deel waar ik zo van schrok? Over bepaalde bestanddelen. Zoals melamine, SLS, SLES en BPA. Die te vinden zijn in producten als baby- en kinderservies, kinderbestek, wasgel, waterflesjes, speentjes en meer. Bestanddelen die kankerverwekkend kunnen zijn. Paniek! Is het eerste wat ik voel. Na de eerste uren van niet-slapen heb ik de hele nacht erover gedroomd. Serieus. Met als gevolg dat ik doodmoe wakker werd.

Iets met chemische zonnefilters

Het deed mij overigens ook weer denken aan dit artikel over zonnebrandproducten en de chemische zonnefilters die in sommige merken te vinden zijn. Had ik net een tube factor 50 van Nivea (voor kinderen) voor ons dochtertje gekocht. Net zoals ik de ochtend ná het artikel over melamine al het plastic kinderservies bekeek. En inderdaad las dat een groot deel daarvan uit melamine bestaat.

Naïeve en slechte moeders

Ik voel mij bijna naïef en een slechte moeder. Omdat ik dit niet wist. Omdat ik oprecht dankbaar was voor de gekregen (melamine) kinderbordjes. Omdat ik zelf ook plastic ‘Hello Kitty’-kinderbestek heb gekocht. Omdat ik kijk naar welke zonnebrandproducten van bekende merken in de aanbieding zijn. En niet naar welke producten chemische zonnefilters hebben.

Maak je toch niet zo druk

Het commentaar van manlief in de ochtend na de piekernacht? “Jeetje, maak je niet zo druk. Als dit soort producten wereldwijd aan kinderen worden gegeven. Als niet iedereen groot alarm slaat. Als al deze producten niet worden teruggeroepen. Is het dan écht zo erg als men zegt?” . Ik vind het ingewikkeld. Maakt dat mij tot een naïeve en slechte moeder?

Het voelt dubbel

Ik merk wel dat ik ergens baal dat ik mij niet vanaf het moment van de zwangerschap meer heb ingelezen. Een klein stemmetje in mij fluistert: “Ben je nu dan toch een slechte moeder?” Aan de andere kant wil ik ook geloven in dat wat er is. Niet meegaan in de negativiteit. Want is het nu echt zo dat deze producten en masse de deur uit moeten? Dat ze 100% slecht zijn? Dat het rommel is? Is er niet over elk product. Elk bestanddeel wel iets te vinden en te zeggen? Maak je jezelf niet gek hiermee?

Maak me gek!

Wat het mij doet? Ik voel mij alsof ik niet voldoe. Alsof ik beter had moeten weten. Het haalt mij naar beneden. Dat is overigens absoluut iets wat ik zelf doe (dus ik geef de schuld niet aan de auteurs). Maar ik baal er wel van.

Moraal van mijn verhaal

Kortom. Mijn doel. Het moraal wat ik hieruit haal? Als je heel erg je aandacht op iets zet, dan kan je zelfs het onmogelijke bewijzen. Hoe meer aandacht je op iets zet, hoe meer bewijs je er op gaat vinden. Wil ik dat? Wil ik daar mijn focus op hebben? Of kijk ik naar het positieve. Laat ik mij niet gek maken. Niemand is perfect. Ik had en heb het gevoel dat ik een goede moeder ben. En daar hou ik aan vast. O zo!

Laat jij je makkelijk beïnvloeden door andere mensen?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl