5 manieren om als jonge ouders je relatie gezond te houden

Luisterend naar ‘the thrill is gone‘ van Conte Candoli (cd nummer twee ‘Night‘ van Bethlehem Blends) voel ik mij toch nog wat sip. Maar wees gerust. Na een behoorlijke ‘crash‘ met echtgenoot per telefoon (lekker modern als ouders) ben ik inmiddels dankzij nuchtere peuter behoorlijk gekalmeerd en weer terug in mijn normale doen. Ineens kan ik weer relativeren en denken:”uh, waar ging dit nou ook alweer over?“. 

Want dat doen wij vrouwen

Aldus. Analyserend en terugredenerend (want dat doen wij vrouwen)…Wacht! Laat ik niet generaliseren maar dit gewoon mijn persoonlijke verhaal maken. Opnieuw. Ik kijk terug op de gebeurtenis van vandaag en ontdek dat het eigenlijk allemaal weer draait om het ‘topic‘ waar het bij mij steeds op terugkomt: gezien worden. Ik wil gezien worden. Als persoon. Als mens. Als Rory.

Ik wil gezien worden!

Ik hoef geen schouderklopje of complimentje. Wat ik wèl wil is dat gezien wordt wat ik eigenlijk allemaal doe en voor elkaar boks. Dat mijn leven als thuiswerkende moeder niet altijd ‘pais en vree‘ is. Dat het niet vanzelfsprekend is dat als de één een probleem heeft. De ander het altijd maar mag en kan oplossen. Ja, het leven van (jonge) ouders loopt niet over rozen.

Als ouders je relatie gezond houden…

Grappig dat je soms een titel voor een artikel bedenkt en er halverwege het schrijven achterkomt dat die de lading totaal niet dekt. Want waar ik over wil schrijven. Hoe kan je nu in een drukke gezinssituatie (let’s face it. Het is nu eenmaal loeiveel) als ouders ervoor zorgen dat je jullie relatie ook gezond houdt?

1. Respect voor elkaar hebben

Niet altijd even makkelijk. Lijkt een schot voor open doel. Niets is minder waar. Het is mijn persoonlijke pijnpunt. Niet gezien worden. In veel situaties. In mijn optiek draait het om respect hebben. Respect voor de ander, maar ook voor jezelf. Ik ben een expert in over grenzen gaan. Mijn eigen grenzen wel te verstaan. Alles willen doen voor de ander. Maar als dat niet gezien wordt? ‘Ai‘. Maar even eerlijk zijn. Zie ik eigenlijk ook wel goed wat de ander allemaal doet? Wil ik dat wel zien?

2. De tijd nemen voor een goed gesprek

Tweede ‘ai‘ voor mij. Dat is iets waar we allebei te weinig aandacht aan besteden. Op een reguliere dag verdwijnt de tijd voor beiden in werken, huishouden, bloggen, werken aan kinderboekjes, reizen, koken, sporten. Het kleine beetje tijd wat overblijft nadat peuter in bed ligt wordt – ik geef het grif toe – door deze ouders regelmatig besteed aan een hangbankmoment voor de televisie.

3. Regelmatig er met zijn tweetjes op uit

De alarmbellen in mijn hoofd beginnen driftig te rinkelen. Ben ik nu niet diegene die de weekendjes weg steeds tegenhoudt? “Ja! En we hebben een winnaar! U mag door naar de volgende ronde“. Tja, manlief wil al sinds peuter een paar maanden oud was er al op uit. Ik wilde dat absoluut niet. Inmiddels zijn we ruim 2,5 jaar verder en het weekend weg is er nog steeds niet geweest. Mutsig? Misschien. Maar ik wil gewoon die kleine nog niet een weekend ‘achterlaten’ in de (overigens zeer goede) handen van een ander.

4. Ga dan in ieder geval zo nu en dan uit eten samen

Gelukkig! Dankzij Oma en Opa zit dit er zeker in. Soms een keer per maand. Soms zit er wat meer tijd tussen. Maar dat is iets wat we – als ouders en als partners – wel doen en volhouden. Best regelmatig dus. Niet zo vaak als we zouden willen, maar het komt er gewoon niet van. Wijze les terwijl ik dit schrijf. Toch alvast gaan plannen. En dan ook echt de tijd voor elkaar nemen en oprecht interesse tonen voor de ander. Waar zit hij en waar zit ik?

5. Stilstaan, voelen, stap terug doen

Voor mij een hele belangrijke. In plaats van maar door te jagen. Onuitgesproken verwachtingen te hebben van de ander. Teleurstellingen niet uit te spreken, waardoor ze een eigen leven gaan leiden. En je ineens – zomaar – ontploft om ogenschijnlijk niets. Stilstaan. Gewoon even stilstaan. Dicht bij jezelf blijven. Voelen. Erkennen wat er is. Dat bespreekbaar maken. En een stap terug durven doen.

Wijze woorden van wijze jonge ouders? Ach, door schade en schande raken we allemaal wijs, toch? Feit blijft dat je als newby (oftewel ‘jonge’) ouders best geleefd wordt en dat het goed is daar bij stil te staan. Te observeren en zien wat je goed doet. En wat je beter kan doen.

Of je nu een kind hebt of niet. Hoe houden jullie je relatie gezond? 

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl