Van zomervakantie naar de start van de school. Hoe moe ben jij?

Alle moeders zijn moe. Zeker na de start van de scholen. Dat lees ik in interviews met Meester Mark (Mark van der Werf) die in zijn nieuwste boek ‘Schoolpleinmoeders – Lief, leed en luizen’ nu eens de kant van de ouders belicht. Ik heb het boek zelf nog niet gelezen. Veel van de artikelen over het boek en Meester Mark wel en het doet mij wel wat moet ik zeggen. Om maar eens te beginnen met het fenomeen ‘moe’ zijn. Hoe moe is moe eigenlijk?

Waar ik eerder al eens vertelde dat ik vroeger – toen we nog kinderloos waren en we weleens wat slecht sliepen – dacht te weten wat moe zijn was. Kwam daar wel verandering in toen ons dochtertje was geboren. Toen wist ik pas écht wat slaapgebrek met je doet. Wat het effect is van iedere twee uur wakker gemaakt worden en je bed uit moeten. Maanden lang. Niet kunnen bijslapen. Totdat daar ineens de optie was om een keer per week een nacht bij Oma en Opa te kunnen bijslapen.

Jurkje: Zeeman / haarband: Zenner

Taboe: ‘uit slapen gaan’

Uit slapen gaan? Best wel taboe denk ik. Want ja, hoe moet je man dat dan doen? De kinderarts (een man!) waar ons dochtertje en ik uiteindelijk na 6 weken heel veel huilen bij belandden wist raad: “Mannen hebben geen idee hoe zwaar het is voor een pas bevallen vrouw. Hoe sterk de impact kan zijn van een baby die veel huilt. Jij – en indirect je baby en je man – hebben baat bij een moeder die niet uitgeput meer is. Ga een nacht in de logeerkamer, maar liever nog op zolder slapen. En als je dan nog niet los kunt laten, vind dan iemand binnen de familie – en in de buurt – bij wie je terecht kunt. Kolf een voorraadje melk en laat je man het een nacht per week doen“. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb uiteindelijk toch wel een maand of drie elke zaterdagnacht mogen bijslapen bij mijn schoonouders. Ik stond evengoed vroeg op, om te kolven. Maar zo had ik een paar uur ongestoorde slaap. En dat was op dat moment heaven!

Jurkje: Zeeman / legging: privébezit / laarzen: privébezit / haarband: Zenner

Heb je gedoucht? Ja, om half vijf ’s middags

Natuurlijk moet je niet vergeten dat je man overdag werkt en ook steeds wakker wordt gemaakt ’s nachts. Die haalt de baby uit de wieg en verschoont haar luier. Maar jíj staat ’s nachts om de twee uur op en bent ruim een half uur bezig met voeden en valt daarna niet meteen weer in slaap. Kan dus niet (bij)slapen en overdag gaat de verzorging van baby ook nog gewoon door. De geijkte adviezen van: “Je moet gewoon bijslapen overdag. Als je baby slaapt” zijn leuk, maar ook niet waarheidsgetrouw.

Ergens op die dag wil je nog douchen (met een beetje mazzel lukte mij dat rond half vijf ’s middags), je moet boodschappen doen, met baby buiten wandelen, koken. En het liefst je omkleden van morsige pyjama in een beetje kekke kleding. Of in ieder geval iets anders dan een joggingbroek of huispak. Sowieso lukt het mij nooit – ook niet als ik oververmoeid ben. Júist niet – om makkelijk in te slapen. Dus vaak dommelde ik net in voordat ons dochtertje toe was aan haar volgende voeding.

Tuniek: Zeeman / Vestje zonder knopen (over de schouder): Zeeman / Armbandjes: Zeeman / Haarelastiekjes strik: Zenner limiteds Sugar Coated

Mindful moe zijn na de start van de scholen

Maar goed. We zijn inmiddels ruim zes jaar verder. En moe zijn is dan wel van je bordje verdwenen toch? Nou nee hoor. Want hoe druk zijn we eigenlijk in het dagelijks leven? En wat is daarin veranderd ten opzichte van jaren geleden? Doen we het onszelf aan? Hoort het erbij? Moe zijn. En moeten we niet zeuren? Ik weet het niet, want ik heb de waarheid ook niet in pacht. Waar ik wel wat over kan vertellen is mijn persoonlijke ervaring met moe zijn.

Als veertigplusser, dat dan weer wel. Want ook al zie ik (en anderen) geen verschil op het schoolplein, feit is en blijft dat je boven je veertigste anders in elkaar zit dan een twintiger of vooruit, dertiger. Naar mijzelf kijkend merk ik dat ik de laatste zes jaar – de oplettende lezer merkt dat dit nagenoeg gelijk staat aan de leeftijd van mijn dochter – heel anders met de dingen in het leven omga. Meer mindful, om er maar een populaire term in te slingeren. En toch komt de moeheid op gezette tijden opzetten. Zeker zo vlak na de start van het nieuwe schooljaar.

Druk, druk, druk

De wekker gaat – sinds de start van het nieuwe schooljaar – vrij vroeg (kwart over zes) omdat ik in rust wil douchen, aankleden en ontbijten. Geen gehaast in de vroege ochtend, daar word ik alleen maar chagrijnig van. Ik ben zelfstandig ondernemer, dus zodra mijn dochtertje op school is, start mijn werktijd. Bezoek, telefoontjes of onverwachte privé-gebeurtenissen houd ik zoveel mogelijk af.

Een sportuurtje daarentegen plan ik – ok, ok, sinds een week – wél heel regelmatig in. Kost mij zo’n anderhalf tot twee uur werktijd met reistijd en douchen, maar dat haal ik dan ’s avonds weer in. En het levert mij een andere vorm van ontspanning op die moe gaan zou kunnen tegengaan. Boodschappen doen, de was, koken komt er wel allemaal nog bij. In de avond werk ik ook nog even. Als ouder ben ik lid van de Medezeggenschapsraad van de school. Privé-zaken regel ik ook vaak in de avond.

Haarelastiekjes en haarspeldjes: Zenner limiteds Sugar Coated / Armbandjes: Zeeman

Spontaan moe worden na de start van het nieuwe schooljaar

Als ik het zo opschrijf is dat best veel. En dan werk ik nog niet eens buitenshuis. Al heb ik wel regelmatig afspraken en events waar ik bij aanwezig wil zijn. Verslagen daarvan maak ik ook graag. Daarom gaat het werk ook in de weekenden door. Laat ik (familie)verjaardagen vaak schieten en werk ik eigenlijk altijd als H. thuis is. Traktaties maken, mee met schoolreisje, soms nog extra dingen voor school doe ik dan weer wel.

Dan heeft ons dochtertje nog niet eens een sport waarvoor ze ergens naartoe moet worden gebracht. Zwemles is al afgelopen. Wat zeur ik nu eigenlijk? En toch, zo tegen het einde van (bijna) elke middag. Bemerk ik de eerste tekenen van moeheid. Niet kunnen focussen. Je snel laten afleiden door mails. Zes dingen tegelijk willen doen waardoor je alles half doet. Je ineens bedenken dat je zo weinig in huis hebt gedaan. Meer moet opruimen. Dingen in moet plannen. Je zou er spontaan moe van worden.

Vestje: Zeeman / Tuniek: Zeeman / Haaraccessoires: Zenner / Legging: privébezit / Schoenen: privébezit

De frisheid vasthouden en de moeheid verdrijven

Zo tijdens de zomer (school)vakantie – waar je soms tegenop kan zien. Want hóe kan je vanuit huis werken als je kind niet naar school gaat – begint er een ander ritme in te sluipen. Iets later opstaan. Korte maar krachtige periodes van een paar uurtjes werken. Daarna iets leuks doen met je kind, want het is natuurlijk wel vakantie. Dan heb ik het nog niet over het deel van de vakantie dat we in het buitenland waren. Heerlijk. Ook vroeg opstaan, maar voor de rest van de dag is het lekker chill. Liggen, hangen, erop uit gaan. Beetje zwemmen, beetje eten en gewoon lekker uitrusten.

Niks moe zijn. De wallen onder je ogen verdwijnen. Je gebruinde huid zorgt voor een fris uiterlijk. En dat is wat we sinds de start van dit schooljaar proberen vast te houden. Wat ik probeer vast te houden. Door alles wat ik doe mindful te doen. Niet bezig zijn met iets en tegelijkertijd allerlei andere dingen doen. Doe de dingen een voor een, met aandacht. En loop je even vast? Ga dan een stukje lopen, vouw was op, doe iets met je handen. Als je het maar met aandacht doet. Ik merk dat het mij goed doet.

Moe zijn na de zomervakantie. Zo vlak na de start van de scholen. Herkenbaar of onzin?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl

De kleding hebben we uit mogen zoeken. De haaraccessoires heb ik toegestuurd gekregen

Jurkje Rory (uitgelichte foto) – Zeeman – € 9,99

Jurkje blauw met grijs – Zeeman – € 4,99

Tuniekje zwart met borduursel van een zwaan € 3,99

Vestje donkergrijs melange zonder knopen € 4,99

Haaraccessoires van Zenner limiteds Sugar Coated, Sweet Velvet en Pink Promises – verkrijgbaar bij de drogisterij, prijzen tussen de € 3,49 en 5,99 – De rode haarband is van een eerdere collectie