Woon jij in een twee-onder-een-kap woning met een veranda?

Een bijzonder uiterlijk? Ik omschrijf onze woning altijd als een combinatie van verschillende stijlen (en dan specifiek Indisch en Amerikaans). Waarom? Het oogt aan de ene kant robuust koloniaal en aan de andere kant zou ik het zo in Wisteria Lane (weet je nog? De serie Desparate Housewives) zien staan. Ons huis is namelijk helemaal wit, met pilaren zowel aan de voor- als achterzijde. Met dus een veranda over de gehele breedte van het huis. En daar zit weer de (achter)tuin aan vast.

Een heel bijzonder design, zowel van binnen (veel ruimte en een mooie indeling) als buiten én zeer gewild. Want zo loopt het dan ook weer. Het begon in eerste instantie met een aankondiging in de lokale krant. Vervolgens hoorde je er een hele tijd niets meer over. Totdat er ineens een ‘modelwoning’ werd gebouwd voor tijdens de bouw RAI. De architect was inmiddels bekend, de stad waarin de huizen gebouwd zouden worden werd vooruitstrevend genoemd. Doe er een lokaal snel groeiende makelaar erbij en: “Klaar was Kees (of eigenlijk Jan)“.

En eerlijk is eerlijk. Hij heeft er werkelijk iets prachtigs van gemaakt. Dus toen we ons uiteindelijk konden inschrijven op de woningen bleken ze in prijs te zijn verdubbeld. En bleken er maar liefst 1500 inschrijvingen te zijn! “Oneerlijk“, dacht ik toen. Want ik was er per slot van rekening al vanaf het allereerste begin bij. Toch lopen de dingen op een bepaalde manier en moest er geloot worden. Wij hadden het geluk om bij de 36 gelukkigen te horen. En ook daar was een speciale ‘verkoop-loot-avond’ voor georganiseerd, want die 36 stellen of gezinnen wilden natuurlijk allemaal wel die ene woning met een veranda op het Zuid-Westen hebben.

Het was alsof je een broodje kocht. Zo groot was de belangstelling en zo gretig waren we allemaal om het door ons begeerde bouwnummer te bemachtigen. Maar dan heb je eigenlijk effectief nog niets! Dit was de eerste keer dat we een huis ‘op papier’ gingen kopen. Heel spannend, maar voor alles is een eerste keer. Om een lang verhaal kort te maken. De periode tussen wanneer je de woning koopt en wanneer het daadwerkelijk wordt opgeleverd is langer dan je denkt. Aan de andere kant valt er zoveel te regelen bij een nieuwbouwhuis.

Alle ‘reguliere extra’s’ waar je niet voor had gekozen (zoals de standaard keuken, badkamertegels en toiletten) en die je net op een andere manier – of via een andere leverancier – wilde aanschaffen, mochten pas ná oplevering van de woning worden aangebracht. Ik heb het dan over keukens, badkamers, open haarden, vloerverwarming, dakkapellen of eventuele aanpassingen aan de al bestaande veranda zoals een aluminium-overkapping. Als we destijds verder hadden gekeken dan onze neus lang was, dan hadden we daar meteen wat mee kunnen doen.

Maar weet je? Je begint ergens ( we waren allebei ‘pas’ achter in de twintig) en koopt voor het eerst een – nog op te leveren – nieuwbouwwoning. Je moet aan zoveel verschillende aspecten denken, dat je eenvoudigweg niet alles voor kunt zijn. Toen we daadwerkelijk in ons mooie paleis woonden, kwamen we erachter dat de veranda weliswaar heel gezellig was. Maar dat de overkapping behoorlijk te wensen over liet (de overkapping van de veranda is meteen de onderkant van het balkon op de eerste verdieping). Voordeel is dat het heel licht is in onze woonkamer, want die grenst via drie openslaande deuren aan de bewuste veranda. En minder overkapping betekent meer licht.

Maar als het regent? Dan kan je eigenlijk niet met goed fatsoen buiten op je veranda zitten. Een aluminium-overkapping had destijds wel de oplossing kunnen zijn. Scrollend op de site van producent Verasol zie ik dat er ook een mogelijkheid tot het maken van een tuinkamer is (denk aan een afgesloten ruimte die niet volledig geïsoleerd is. Je kan dan wel lekker buiten zitten als je een heater aanzet, maar het is geen vergroting van je woonkamer). Dat vind ik dan weer niet zo mooi bij onze woning passen, en dat is tegelijkertijd ook meteen het lastige van een huis dat onder architectuur is gebouwd. Daar is een bepaalde look gecreëerd en dat dien je dan wel te respecteren.

Aan de andere kant vind ik de opties die worden geboden heel interessant en inspirerend. Want het uitbreiden van de overkapping van de veranda (bijvoorbeeld met zijwanden) biedt wel perspectief. Het houdt de woonkamer licht en toch kun je ook lekker buiten zitten. En over die zijwanden gesproken. Hoe handig is dat wanneer het net even wat meer waait. En wist je trouwens dat je met accessoires je veranda nóg luxer kan maken? Een heater als warmtebron bijvoorbeeld. Of juist zonwering voor de overkapping (in ons geval heel handig in verband met de ligging op het zuidwesten). Iets dat ik wel weet is dat ik een dergelijke overkapping nooit zelf zou kunnen – of willen – monteren. Laat dat maar aan de vakmensen over. Ik heb weer andere kwaliteiten.

 

Heb jij een tuin, balkon of veranda? En wat zou jij eraan willen veranderen?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl