When life gives you oranges ... you dance in an orange tutu

Zomaar een zin waar ik aan moest denken toen ik de prachtige oranje tutu van The Tutu Shop uit de verpakking haalde. En wat nog leuker is. Mila en ik kunnen nu echt aan ‘twinning‘ doen, want we hebben allebei een oranje tutu ontvangen! Natuurlijk is de oorspronkelijke zin ‘When life gives you lemons, make lemonade‘, maar dit leek mij oprecht een leuke(re) variant.

Geen citroenen maar sinaasappels

Want dat het leven je citroenen geeft, dat weten we allemaal en hebben we helaas ook allemaal waarschijnlijk weleens ervaren. Maar doe het eens anders en maak er sinaasappels van. Daar kreeg ik spontaan ook een idee bij voor leuke foto’s. Mijn meisje van 6 jaar heeft grotendeels de foto’s van mij gemaakt. Is dat knap of niet?

Mijn meisje maakte deze foto! Let niet op de rommel op de achtergrond, maar ze heeft het goed gedaan (vind ik zelf)

Alle dagen zijn grijs

Natuurlijk zit er ook een diepere betekenis achter wat ik schrijf. Ik ben nog volop aan het rouwen. Zoals Karin Bloemen zo mooi omschrijft: “De dag die al je dagen erna grijzer verft“. Het klopt. Het is zo. Of je het wilt of niet. Vanochtend was ik dan toch maar – met zwaar gemoed – voor het eerst sinds april naar de sportschool gegaan. En zag ik tijdens de les mijn gezicht in de spiegel. Verdriet. Hoe je het went of keert. Het is er.

Huilend in de sportclub

En vanzelfsprekend kwam ik een bekende tegen, waardoor als antwoord op een simpele en gemeende vraag: “Hoe gaat het?” ineens al dat verdriet er uit kwam. Gelukkig merk ik dat steeds minder mensen ervan lijken te schrikken. Zelfs als je middenin een sportclub staat te huilen. Dankbaar dat het er gewoon mag zijn. Want pas als je het verdriet doorleeft, kan je beginnen met verwerken.

Lachen in een oranje tutu

Om dan meteen weer het lijntje door te trekken. Ik vind het lastig om te genieten. Om een lach te voelen. Iets anders te doen dan bedrukt je leven leiden. Gelukkig heb ik dan ook een klein meisje die mij er doorheen trekt. “Mama, gaan we nu eindelijk de tutu’s eens bekijken?” en “Oh, wat zijn ze mooi! Zullen we meteen foto’s maken mama? Dan heb je dat maar gedaan“. Een lief kind. 6 jaar en nu al zo wijs.

Door het verdriet gaan

Voor ik het wist liepen we lachend met sinaasappels te spelen terwijl we dansten in onze oranje tutu. Zomaar op de bank springend vlak voordat dat kleine meisje naar bed moest. Ik schreef het al eerder. De dingen kunnen naast elkaar bestaan. Verdriet en geluk. Rouwen betekent niet dat je leven ophoudt. Rouwen is juist door het verdriet gaan en doorgaan met leven. Al is dat absoluut niet makkelijk.

Mijn blog en een Cinderella-momentje

Toch betekent het dat langzaamaan mijn werk, mijn blog oppakken ook daarbij hoort. Want het zorgt voor afleiding. Het geeft mij toch die paar momentjes tussendoor dat er ineens een glimlach is. En dat moet ook. Zeker voor Mila. We hebben dan ook een mooi Cinderella-momentje gehad met zijn tweetjes. Sublieme quote ook van The Tutu Shop: “Cinderella never asked for a prince. She asked for a night off. And a huge ass tutu“. Nou, die tutu is er zeker.

Orange is the new orange

En weet je wat zo leuk is? Niet alleen is dit natuurlijk de ideale kleur voor Koningsdag, een EK of een WK, maar ook – of juist – voor zomaar doordeweeks. Op een normale dag. Dan is oranje ook een fantastische kleur. Bewaar de mooie dingen niet voor speciale momenten. Maar draag het gewoon eens zomaar. Net zoals wij dat deden. Met een luipaard printje erbij. Sinaasappel in de hand. Gewoon, omdat het kan.

Een foto in de categorie ‘blurry but perfect’