Wereldse Smaakmakers, een inspirerend naslagwerk ten top

Inspirerend, dat is hoe ik koken ben gaan ervaren. Ik schreef er al eerder over. Sinds het allereerste begin van de lockdown moest ik echt mijn weg vinden. In de paniek en verkramptheid van een pandemie. Ik had geen idee hoe het zou lopen (en met mij de hele wereld). Ging de wereld ten onder? De mensheid? Wat zouden de gevolgen zijn en hoe zou de toekomst eruit zien? Ik weet nog goed dat mijn eerste telefoongesprekken met lieve collega-blogger en vriendin Claudia daarover gingen. Vreemd en verdwaasd voelde ik mij en ik wist mij letterlijk even geen raad.

Ik móet iets vinden dat mij uit mijn denkhoofd trekt

Toen ben ik mijn weg gaan zoeken. Ik móest iets vinden wat mij bezig zou houden, zodat ik niet alleen maar aan het piekeren zou blijven. Iets positiefs dat mij zou afleiden van deze ellende. Dingen, activiteiten die inspirerend zouden zijn. In eerste instantie stortte ik mij op (online) yoga – Yoga by Adriene – want ook naar de sportclub durfde ik niet meer te gaan. Want hé, hot yoga beoefenen in een relatief kleine zaal met best veel mensen in een temperatuur van rond de 40 graden? Dat leek mij niet een heel goed idee destijds (en los daarvan moesten de sportscholen al vrij snel sluiten).

Yoga en koken, wat hebben ze gemeen?

Door yoga leerde ik meer ‘gronden en aarden’ en kon ik mijn gevoelens leren beheersen. Ik werd rustiger, positiever en ook flexibeler. Zowel qua lichaam maar zeker ook mentaal. Maar er moest iets meer zijn, iets waarmee ik nog meer uit mijn hoofd kwam en meer in het ‘doen’. En zo kwam ik uit bij koken. Meteen full flex in de kookboeken. Waar ik voorheen nog mijn geluk beproefde met recepten van de Nederlandse grootgrutter. Ging ik via recepten van foodbloggers al vrij snel naar kookboeken. Waar ik vroeger dacht: “Dat kan ik niet. Dat is een stap te ver“, ging ik het nu gewoon doen. Stap voor stap. Inspirerend of niet? Als ik het kan, dan kan jij het ook!

Inspirerend? Kookboeken!

Boeken als Vis voor Beginners, Midnight Chicken, Made by Koffietijd, Falastin en Doe effe gezond hebben mij heel veel gebracht. Ook aanraders: Charlie’s Kitchen, Boekoe Kita, Bersama en natuurlijk Crisiskoken (gemaakt in lockdown, 12 maart – 1 juni 2020). En wat dacht je van Indische koffer vol recepten, Hete Pepers, Indorock en natuurlijk ook Baru Belanda van Meesterkok Pascal Jalhay. De lancering van dit laatste boek is een moment wat ik van mijn leven niet zal vergeten. Al die chefs van Indische afkomst die – onder de bezielende leiding van Pascal – de meest heerlijke gerechten maakten. En dat in het prachtige Hotel Jakarta in Amsterdam. Ik schreef er destijds een heel uitgebreid artikel over.

Pascal Jalhay

Dat ik naderhand bij de opening van de Tong Tong Fair – een besloten receptie waarbij de toenmalige ambassadeur van Indonesië aanwezig was – wederom Pascal tegen het lijf liep (hij verzorgde alle heerlijke hapjes en gerechtjes) is gewoon geen toeval geweest. Hij is namelijk inspirerend, in meerdere opzichten. Hopelijk zal de Tong Tong Fair* dit jaar dan eindelijk weer door kunnen en mogen gaan. Het is een event dat ik oprecht mis. De Indische cultuur, de sfeer, het eten, de gezelligheid en natuurlijk de mensen. De tentjes met mooie producten uit het prachtige Indonesië. De muziek en dans uit het land waar ik al zolang niet meer ben geweest.

Mama

Al is en blijft het tegelijkertijd heel moeilijk. De eerste keer (in 2018) dacht ik wel even met Mila naar het Malieveld te gaan. Mama was net een paar maanden overleden. Ik voel nu nog hoe ik verstijfde en schrok toen ik mama dacht te herkennen tussen al die Indische mensen. En hoe we huilend bij het podium luisterden naar mooie Indische muziek en we liefdevolle blikken van onbekende Indische mensen kregen. Alsof ze wisten wat er aan de hand was. Dat ik net mijn moeder en Mila haar Oma had verloren. Ik schiet er weer van vol.

Wereldse Smaakmakers… inspirerend

Meer on topic. Dit alles – zoals ik hierboven heb beschreven – leidde tot de ontvangst van meerdere kookboeken. Waaronder ook het nieuwste boek van Pascal Jalhay: Wereldse Smaakmakers. Waar ik uit Baru Belanda pas een keer heb gekookt (het prachtige boek is uniek en leest als een roman – net zoals mama dat altijd deed) omdat het voor mij als amateur en beginner toch echt nog te lastig is, geeft Wereldse Smaakmakers veel meer opties. In begrijpelijke taal en met heldere instructies vind – zelfs – ik mijn weg in de wereld van sauzen, boemboes, kruidenmixen, marinades en chutneys. De prachtige foto’s? Zijn wederom gemaakt door de onovertroffen Harold Pereira. Een gouden combinatie die twee.

Kom in mijn voorraadkast

En echt, ik heb nog zoveel uit te proberen. Ik ben er nog lang niet. Maar het is heel fijn om de basics in dit mooie boek gedrukt te zien staan. Denk aan het handige hoofdstuk ‘De voorraadkast’ waarin Pascal vertelt over de producten die je altijd al in huis hebt (of moet hebben). En dat je – als je voldoende hoeveelheden maakt van de recepten – altijd een mooie voorraad smaakmakers in je koelkast, kruidenkastje en vriezer hebt. Hoe kun je het jezelf makkelijker maken en (niet te vergeten) het koken leuker? Van basis smaakmakers naar condimenten en gerechten. Inspirerend!

Prik Nam Pla

Ik had natuurlijk al véél meer willen maken uit dit mooie boek, maar vooralsnog is dat er nog niet van gekomen. Wat ik heb gemaakt? Was heerlijk! As we speak vraagt dochterlief of ik dat alsjeblieft weer wil maken en dan graag minimaal een liter… Ik heb het over Prik Nam Pla, oftewel de bekende zoet-pittige saus die je vaak bij loempia’s eet. Vaak kocht ik gewoon een fles bij de toko, maar écht. Als je dit zelf maakt? Heaven! Ik heb dit zelfs in twee keer gemaakt trouwens. Een goede tip van me to you. Houd je aandacht erbij. Tijden het inkoken had ik heel even mijn focus op mijn dochtertje en haar vriendje. Een paar minuten maar. En toen was mijn Prik Nam Pla verpest, want ineens ingekookt tot een soort van bruine toffee.

Baba Ganoush

Maar ik zou Rory niet zijn als ik niet meteen overnieuw was begonnen. Dat was namelijk mijn eer te na. Afijn, lang verhaal kort. De saus was – de tweede keer – vanzelfsprekend gelukt en als vanzelf opgeslurpt bij verse kroepoek. Hier had ik véél meer van moeten maken. Dat is dan ook mijn goal voor een volgende keer. Net zoals mijn blik nu bleef hangen bij verse pesto’s of de Baba Ganoush waar je online een fijne instructievideo van kan vinden. Ik zei het al eerder, dit boek is toegankelijk, kookbaar, begrijpelijk en de gerechten zijn eenvoudig(er) te maken. Laagdrempelige, fijne basisrecepten van condimenten en gerechten in deze mooie smaakbibliotheek van Pascal Jalhay. Die 15 jaar reizen en avonturen met smaken zijn zeker niet voor niets geweest.

Koken bij de Molen

Nog even een stukje inspiratie, wist je dat Pascal juist in lockdowntijd een fantastische kookstudio heeft opgezet? Koken bij de Molen in Laren. Kijk eens rond op zijn mooie site wat hij allemaal te bieden heeft. Geweldig om te lezen (en zo inspirerend) want juist in moeilijke tijden mooie kansen grijpen en de sprong in het diepe wagen? Hij heeft het gedaan. Het lijkt wel een lofzang hè? Dat is het ook. Het sterkt mij namelijk in de opvatting dat wie niet waagt, die niet wint. Mijn mantra’s zijn niet voor niets alweer een hele tijd: ‘Alles is mogelijk’, ‘All is well‘. Nu er zelf nog iets meer naar gaan leven…

Ken jij dit mooie (kook)boek Wereldse Smaakmakers al? En welk recept is jouw alltime topper?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl

Naschrift: ik heb inmiddels gehoord dat de Tong Tong Fair helaas wederom verplaatst is, naar 2022…

Het boek ‘Wereldse Smaakmakers’ – uitgegeven bij Uitgeverij Fontaine – heb ik ontvangen en is te bestellen bij Kookstudio Bij De Molen Laren of bij je lokale boekhandel