Wishlist. Ik denk dat iedereen die wel heeft. En daar kunnen heel verschillende dingen op staan. Van een kleine wens als een kusje van je kind tot een groot verlangen om geliefd te zijn. Van nog een laatste keer iemand willen spreken tot het koesteren van dat wat je hebt. Maar ook materiële zaken kunnen daartoe behoren. Van een armbandje van een paar euro dat je nu al weken in je hoofd hebt, tot een mooi boek waarover je een goede recensie hebt gelezen. Ja, een wishlist heb je in alle soorten en maten.
Ik heb niet zoveel met een ‘bucketlist’
Verwar dit trouwens niet met een zogenaamde ‘bucketlist’. Een nogal hippe term – vind ik – die je de laatste tijd vrij vaak tegenkomt, maar die ik nogal beladen vind. Waarom? Omdat ik bij een bucketlist zoiets heb van: “Niet wachten met mooie dingen doen en lijstjes maken. Maar juist proberen dat wat je al zo lang wilde of wilt zo snel mogelijk te doen“. Want van uitstel komt afstel. Of zoiets. Ook hier kan van alles en nog wat op staan: zoals bijvoorbeeld schommelen op het dak van de Amsterdam Tower, of juist bungeejumpen vanaf de Golden Gate Bridge in San Francisco (geen van beiden iets voor mij trouwens. Maar ik weet natuurlijk niet wat een ander graag wil).
Maar des te meer met een wishlist!
Een wishlist daarentegen lijkt veel meer bereikbaar op de een of andere manier. Wat kortere lijntjes en daardoor – voor mij – veel positiever en ogenschijnlijk makkelijker te bewerkstelligen. Aan de andere kant werkt de huidige tijd niet echt mee, kijkend naar de start van de pandemie en de lange duur van de maatregelen die daaruit voortvloeien. Gezondheid voor ons allemaal is natuurlijk het allerbelangrijkste, laat ik dat vooropstellen. Ik wil het alleen noemen om uit te leggen waarom sommige wensen van mijn lijst nog niet zijn uitgekomen.
Wat wil ik nu het allerliefst?
Een van de dingen die bovenaan mijn wishlist staan is een reis naar het geboorteland van mijn moeder, met ons dochtertje. Ik wil zo graag dat ze de cultuur, de vriendelijkheid en eigenlijk alles van Indonesië leert kennen. Mijn moeder is geboren in Jakarta (eiland Java) en ik heb daar zelfs nog verre familie wonen. Het is een van mijn grootste wensen om daar – als gezin – naartoe te gaan en te genieten van alles wat we alweer veel te lang geleden hebben gezien, ervaren en bezocht. Maar helaas hebben de autoriteiten van Indonesië vooralsnog de grenzen gesloten voor alle reizigers. Het land is erg zwaar getroffen de afgelopen jaren. Heel erg, ook voor de inwoners die al zo weinig hebben en daardoor vaak in grote mate afhankelijk zijn van het toerisme.
En qua materiële zaken? Een nieuwe smartphone!
Alhoewel dat bovenaan mijn wishlist staat, geloof ik er toch ook in dat het een naast het ander kan bestaan. Want kijkend naar materiële zaken was ik ook bezig met het maken van een keuze voor een nieuwe smartphone. Met vergelijken, nadenken en mijn keuze bepalen. Toen ik dan ook las over features als 5G‑snelheid en een OLED-display van rand tot rand was ik al bijna om. En dan heeft de iPhone 12 ook nog een Ceramic Shield, dat vier keer beter beschermt bij een val. Ineens wist ik het zeker. Ik wilde een iPhone 12 kopen, ook al voelde het ergens wat dubbel.
Wat niet kapot is, doe je niet weg
Want opgegroeid met de normen en waarden zoals bijgebracht door mijn ouders, doe ik in principe niets weg totdat het kapot is. En mijn iPhone 7 was toch echt niet stuk. Maar als je blog jouw werk is en je een smartphone eigenlijk als een soort van (mini)computer gebruikt. Waarom zou je dan niet investeren in een echt goede smartphone? Nog een pluspunt van de iPhone 12: hij is ook nog eens (11%) dunner en 16% lichter. En als je dan ook nog leest dat de batterijduur sterk verbeterd is (zo fijn!)… Voor mij persoonlijk is de verbeterde camera en de extra lens van groot belang. Ik ging (en ga straks hopelijk weer) regelmatig naar events en voorheen sleepte ik mijn spiegelreflex-camera, een vlogcamera en mijn smartphone mee. Met deze geavanceerde iPhone 12 hoef ik alleen nog maar mijn smartphone mee te nemen. Dat scheelt even gewicht en ruimte. En mijn video’s en beeldmateriaal zijn evengoed van een hoge kwaliteit!
Rib uit mijn lijf, maar toch op die wishlist
Ik gebruik alweer jaren apparatuur van Apple, zowel van smartphone (van een geleende iPhone 4 naar een nieuwe SE. En door waterschade – don’t ask – naar een iPhone 7) als van tablet (ooit van mijn werk bij DNB een iPad2 overgenomen. Een paar jaar geleden kreeg ik een iPad mini voor mijn verjaardag). Maar ook mijn laptop (mijn Macbook Air dateert al van 2013 en is inmiddels ook bijna aan vervanging toe) komt uit de Apple-familie. De grote prioriteit lag echt bij een nieuwe smartphone omdat het geheugen, de capaciteit en de camera van de iPhone 7 gewoonweg niet meer voldeed. Ik moet nu eenmaal voor mijn werk veel en mooie foto’s en video’s maken en die moet ik ook makkelijk kunnen opslaan. Vandaar dat de keuze voor een iPhone 12 met 256 GB geheugen helemaal zo gek nog niet was. Een rib uit mijn lijf, maar so be it. Je kunt het ook zien als een investering. In mijn blog.
Ik wil contact!
Los van de materie op mijn wishlist zoals de bovengenoemde smartphone snak ik er eerlijk gezegd naar om weer meer ‘intermenselijk contact’ te hebben met familie, vrienden en bekenden. En hopelijk ooit met minder fysieke afstand dan nu wenselijk is. Het lijkt gewoon zo lang geleden dat ik mijn vader heb omhelst. Dat we familiefeestjes hadden waarvoor je jezelf geen zorgen hoefde te maken over aantal personen, knuffelen, zelftesten, of over afstand houden tot elkaar. En hoop ik dus dat we ooit weer naar onze verre familie in Indonesië kunnen en mogen gaan. Maar dat hangt helemaal af van de situatie in het geboorteland van mijn moeder. Dat gezegd hebbende koester ik natuurlijk wel alles dat er nu al weer mag en kan. En heb ik goede hoop voor en vertrouwen in de toekomst. Dat moet wel.
Heb jij een wishlist (of toch een bucketlist) en wat staat bij jou bovenaan?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
Dit artikel is tot stand gekomen door een samenwerking
