Vive la France ... terugdenkend aan onze allereerste vakanties

Onze eerste vakanties? Oh, ik weet het nog wel hoor. Onze eerste jaren samen. En onze eerste vakanties samen. De aller, aller, allereerste? Een weekje met H.’s oldtimer naar Zuid-Frankrijk. La Douce France. Nét ten tijde van de blokkades van de wegen in Frankrijk, zodat we helemaal om moesten rijden. Een voordeel van dit alles? Je vergeet het nooit meer.

La Douce France, iets met vakanties in Zuid-Franse sfeer

De Zuid-Franse sfeer werkte aanstekelijk. Uiteindelijk zijn we nog een of twee keer naar Juan-les-Pins gereden. Voor onze Zuid-Frankrijk vakanties. Waar we vervolgens van 8 uur ’s ochtends tot en met 8 uur ’s avonds (echt waar) aan het strand lagen te bakken met als enige bescherming de destijds zeer populaire Biodermal zonder filter / factor. Bruin dat we werden! Zo slecht, gelukkig weten we nu beter.

Geen cent te makken

Het grappige aan deze vakanties was dat we ‘geen cent te makken hadden’ (ik had net mijn eerste baan, waar ik – serieus – netto 1500 gulden per maand verdiende). Maar wél kozen voor het dure en luxe Zuid-Frankrijk. Waar ik vervolgens met een oldskool rekenmachine rondliep om te kijken of we het zouden redden.

Onze vakanties in Juan-les-Pins

Afijn, het moge duidelijk zijn dat we het niet ’te gek’ konden maken. Maar wat wél kon in deze jonge jaren tijdens de Zuid-Franse vakanties? Op een terrasje zitten in de zon en dan geen cocktail of glaasje wijn bestellen (dat dronk ik destijds nog niet vaak), maar een lekkere Orangina (ik) en cola (H.). En dat was echt een ultieme luxe tijdens deze vakanties. Voor de lunch gingen we de luxe beachclub uit om even een broodje bij een kraampje te eten. Voor de rest dronken we overdag op het strand gewoon water. Prima de luxe.

Je ziet wel de Orangina rechtsonder, maar niet het flesje… Enne … volgens mij drinkt H. geen cola

Elegant flesje Orangina, daar kan je mee gezien worden

Orangina is voor mij – in mijn herinnering en beleving – inherent aan de luxe die wij onszelf gunden in de eerste (vakantie)jaren van ons leven samen. Het was luxer dan een sinas of Fanta (en bevatte behalve minder koolzuur ook nog iets minder suiker – al lette ik daar destijds écht niet op). Het flesje van Orangina stond zo leuk op het tafeltje op het terras en gaf mij een instant vakantiegevoel.

Prikkelbare DarmSyndroom

Waarom we het eigenlijk niet meer dronken de afgelopen jaren? Ik kreeg last van een heel vervelend prikkelbare darmsyndroom. Tegelijkertijd stopte ik met mijn (vier!) klontjes suiker in de thee. Sowieso moest ik mijn koffie- en theeconsumptie iets minderen. In de plaats daarvan kwam water. Gelukkig kreeg ik – naarmate de jaren vorderden – steeds minder last van het PDS en kon ik langzaamaan weer eens een spa rood drinken. En kon ik opnieuw meer genieten van een speciaalbiertje of een glas cava (de bubbels). Maar Orangina? Dat zag ik ineens veel minder op de kaart staan. Misschien kwam het ook wel omdat de vakanties verplaatst werden van (Zuid-) Frankrijk naar Azië? I don’t know.

Santé

Wat ik wèl weet is dat Orangina weer volop in de picture staat. Het leuke is dat ik onlangs op een geheel andere manier heb genoten van ‘mijn’ flesje Orangina. Zo was ik afgelopen dinsdag aanwezig bij een hele fijne en verrassende perslunch. Verrassend door het gebruik van Orangina in elk van de vier gerechten. Op een subtiele en verfijnde manier maakte Chef Nicholas gebruik van de smaak van Orangina. Heerlijk, ik heb volop genoten van de smaaksensaties.

Voorgerecht: Smoothie van Orangina, yoghurt en Grand Marnier
Tussengerecht: Coquille met Orangina-schuim, Fukaki-chips en crème van venkel
Hoofdgerecht: Eendeborst met Orangina-saus en aardappelpurée
Dessert: Bavarois van Orangina, crumble en bloedsinaasappel

Shake it up!

En wat denk je van de cocktailworkshop van afgelopen donderdag? Alhoewel ik niet heel veel gedronken heb van de cocktails (sinds ik bij Koffietijd aanwezig was om mee te praten over het onderwerp alcohol ben ik mij veel bewuster van wat ik drink) heb ik absoluut genoten. De beste bartender liet ons op een wervelende wijze mengen en shaken.

Van links naar rechts: French Spritzer, Orangina Dove en Puncherina. Mijn voorkeur? De Orangina Dove…

Cocktailshaker, not a maker

Ik ben er overigens achter gekomen dat een tweede carrière als bartender er voor mij helaas niet in zit. Maar als je daarentegen iemand zoekt die met haar hele lichaam mee kan shaken, dan heb je aan mij een hele goede. I’m your girl! Een beetje jammer dat ik bij de derde en laatste cocktail als (belangrijkste) ingrediënt Orangina was vergeten. Hoe dat komt? Wijt het maar aan mijn shake-enthousiasme…

Check onze shake-moves (middenonder)