Schat, weet jij waar dat blauwe overhemd is?

“Lieverd, weet jij waar dat blauwe overhemd is gebleven?” “Uh, bedoel je dat lichtblauwe, kobaltblauwe, donkerblauwe overhemd? Of dat overhemd met die turquoise blauwe ruitjes? Of juist dat hemd met die felblauwe stipjes? Oh, je bedoelt je nieuwe Eton overhemd? Schat, dat heb je nu aan“.

Sinds wánneer kennen jullie elkaar?

Zomaar een conversatie tussen De Man en mij zoals die plaats zou kunnen vinden. We gaan even terug in de tijd. Huib en ik leerden elkaar in 1990 kennen bij ons beider werk. Een bedrijf in heren modejacks voor de man tussen de 30 en 50 jaar, in de midden – hoge prijsklasse. Ja, dat klinkt niet heel spannend. Maar voor een meisje van twintig, net van de MTS voor Mode en Kleding afkomend. Werkend in haar eerste baan. In Amsterdam. In het World Fashion Centre. Ja, dat zegt wel genoeg toch?

Vier uur reistijd? Dat had ik wel over voor het werk (en vooruit, voor de jongen waar ik verliefd op was)

Dat ik er ruim twee uur voor moest reizen (enkele reis), dat maakte mij geen barst uit. Ik was twintig jaar. Werkte in Amsterdam. Het was spannend. Het was nieuw. En dat die superleuke blonde collega (je leest het goed. Ik heb het over – inmiddels – De Man) daar óók werkte? Ja, dat speelde wel mee. Afijn. Ik vertelde al in een eerder artikel over mijn geschiedenis in de mode. Hoe ik begonnen ben. Mijzelf opwerkte van assistent-boekhouder via commercieel medewerker naar directiesecretaresse, ondertussen dromend van mijn It Bag.

Van Amerika naar de Optiebeurs

Qua kleding? Ik had nagenoeg niets (echt waar!). Als ik drie mooie colberts had was het veel. Langzaam maar zeker kwam er – niet alleen door sample sales, maar ook doordat je ‘in de mode’ werkte – steeds meer bij. Dat gold ook voor Huib. Al kwam hij juist uit een heel andere (werk)wereld. Op zijn zeventiende is hij gaan reizen in het buitenland: Amerika, Zwitserland, Frankrijk. Ook is hij toen gaan werken bij verschillende bedrijven. Vlak voordat ook hij in de modewereld ging werken, werkte hij bij de Optiebeurs. Eveneens in Amsterdam, hartje centrum zelfs.

Ik moet een overhemd dragen

Need I say more? Snel schakelen, hectische werkomgeving, een heel andere bedrijfscultuur. Het fenomeen ‘in pak naar je werk gaan’, ‘jasje-dasje’, mooie overhemden dragen. Het kwam daar allemaal samen. Als je daarna ook nog eens in de modewereld gaat werken. Binnen een modegroep waar ook merken als Arrow-, en Gentiluomo bij aangesloten waren. Dan raak je wel vertrouwd met (zakelijke) overhemden.

De Man haat winkelen

Toen hij ook nog – net als ik – in de financiële sector ging werken, waar de dresscode (met name destijds) nog behoorlijk formeel was. Toen was de liefde voor overhemden goed aangewakkerd. Als we een city trip gingen maken naar New York? “Ik ben even bij Ralph Lauren kijken naar de hemden“. “Hoe zou een Jacques Britt overhemd vallen?“. Maar ècht winkelen? In Nederland? Neuh, liever niet. Not his cup of tea.

Online overhemden shoppen

Wist je dat je nu heel makkelijk online kunt shoppen? Easy peasy een overhemd uit kunt zoeken? Alle merken, maten, kleuren, dessins, stofsoort, stijl…alles is mogelijk èn makkelijk. Ik kan het weten, want ik (lees: Huib) mocht een hemd uitzoeken bij Overhemden.com.

Casual zonder stropdas

Laat dit overhemd van Eton nu precies lijken op het hemd van Ralph Lauren wat niet meer in zijn bezit is. Dat overhemd was afgedragen. Letterlijk. Zou dat met dit hemd ook gebeuren? Vooralsnog is dit overhemd – volgens Huib door de snit, stofsoort en stijl – ook ideaal om te dragen op dagen dat je jezelf iets meer casual kunt kleden. Daarmee bedoel ik zonder stropdas. Dat komt goed uit, want dan komt de (semi wide spread) boord – een mooi detail – nog beter tot zijn recht.

Iets met secret stash

Vrouwen en tassen, mannen en overhemden. Ik vind het wel een goede vergelijking. Speciaal voor jullie ben ik gaan tellen hoeveel overhemden er nu werkelijk in zijn kast(en) hangen. Ik durf het bijna niet te zeggen, namelijk 128 (!) stuks. Dat is nog niet alles, want onlangs viel mijn blik op de ‘secret stash‘-plank. Say what? Gewoon een aantal nog nieuwe, ingepakte overhemden. Waarom? “Ja, dat is voor het geval dat“. Al denk ik dat die wel even blijven liggen na de komst van dit laatste exemplaar van Eton.