Verbinding vinden. Met elkaar. Dat zou toch niet zo moeilijk moeten zijn denk je. Toch is dat in deze maatschappij – waarin we ogenschijnlijk veel afstand ervaren tot elkaar – niet zo makkelijk. Ga maar na. Groet jij altijd de buschauffeur of trambestuurder? Wens jij de supermarktmedewerker aan de kassa een fijne dag? Bedank jij diegene die je in een restaurant – al dan niet goed – heeft geholpen? Heb jij aandacht voor je medemens?
Praat eens met iemand die je nog niet kent
Ik heb het op een gegeven moment tot mijn ‘missie’ gemaakt om iedere dag te praten met iemand die ik nog niet goed ken. Begrijp mij niet verkeerd. Dat hoeven geen hele serieuze lange gesprekken te zijn. Een kort praatje kan voldoende zijn. Al is het alleen maar elkaar even groeten. Maar echt, het kan zo fijn zijn om even oprechte aandacht voor de ander te hebben.
Kiezen voor je jezelf
Ik heb het heus ook weleens hoor. Te druk, te weinig tijd en dan ga je maar door. Onlangs heb ik de – in mijn ogen juiste – keuze gemaakt om in het toppunt van alle drukte een (hot) yoga-les te gaan volgen. Overdag. Tijdens de piekdrukte qua werk. En het kostte mij ook nog eens anderhalf uur van mijn tijd (inclusief reistijd heen en weer). Maar weet je? Het bracht mij zoveel. Oprechte aandacht voor mijzelf, mijn ‘state of mind‘ en mijn lichaam. Dat betaalt zich uit. In ontspanning. En naast rust, ook nog in hernieuwde energie.
Kiezen voor de ander – dat is verbinding
Weet je. Ik heb zelfs de tijd genomen voor mijn yoga docente. Ze heeft best een pittige tijd achter de rug en na de les – terwijl ik dus erg weinig tijd had tussen de les en mijn volgende afspraak – vroeg ik haar bewust hoe het met haar ging. Uiteindelijk heb ik ruim twintig minuten met haar gesproken. In dat gesprek nam zij weer de moeite om ook mijn verhaal aan te horen. We voelden ons beiden fijn en in verbinding met elkaar. En ik kon erna in relatieve rust alles doen wat er moest gebeuren. En dat terwijl ik ogenschijnlijk juist een gebrek aan tijd had.
Het leven vier je aan tafel…
The Table en hun visie
Wat ik maar wil zeggen. Die verbinding. Met anderen. Met je medemens. Is zó belangrijk en op momenten zelfs bijna helend. Wat dat nu te maken heeft met het event van ‘The Table’ dat ik onlangs bezocht in het mooie Cocoon House in Amsterdam? Stephan en Carla van The Table hebben een soortgelijke visie op het leven. Een visie die mij raakt. Zij stellen dat de tafel het middelpunt is van een gelukkig en sociaal leven. Aan tafel eet je met familie en vrienden. Het is de plek om het leven te vieren. Je hebt aandacht voor elkaar. Staat even stil. Bij het samen eten, het genieten en de verbinding die je voelt. Met elkaar.
De verbinding, op je tafel en met je familie en vrienden
Die tafel dek je dan ook op een bepaalde manier. Waarom zou alles bijpassend en ‘slick‘ moeten zijn? Waarom combineer je niet vintage met nieuw? Kringloopvondsten met de mooie collectie van The Table? Wist je dat Stephan en Carla zelf de collectie ontwerpen en samenwerken met ambachtsmensen uit alle windstreken? Alles wordt met de hand gemaakt. We hebben het natuurlijk over ‘fair trade‘, een samenwerking die een waanzinnige schoonheid en échtheid biedt, voor dagelijks gebruik. Zo geef je jouw tafelgasten het gevoel dat ze welkom zijn. En kom ik wederom bij verbinding uit.
Let op hoe ik de chocoladesmoothie heb ‘afgestyled’
Je dekt je tafel zoals het leven is
Want met het servies geef je aan hoe de samenstelling aan tafel ook daadwerkelijk is. We zijn allemaal anders, als persoon, als mens. Met onze eigen persoonlijkheid en eigenschappen. En dat is juist het mooie van dit alles. Hoe fijn is het als je dat ook kunt weergeven met de manier waarop je jouw tafel dekt. Een combinatie van vintage en nieuw, van kringloopvondst tot handgemaakt, net zoals de persoonlijkheid van iedere gast weer anders is. Je dekt de tafel zoals het leven is. Hoe leuk was het dat we dit tijdens het event daadwerkelijk mochten uitproberen.
Hans van der Beek vertelt in zijn rubriek ‘Schuim’
Na een heldere uitleg van Carla en Stephan, een super interessante uitleg van museumdocent Margreet Koeman (ik ga beslist een familierondleiding bij het Rijksmuseum doen) en inspirerende presentatie van styliste Judith Rasenberg mochten we – met van huis meegenomen items met een verhaal – een combinatie maken met vintage pronkstukken, kringloop vondsten en items uit de collectie van The Table. Dit alles werd gadegeslagen door journalist Hans van der Beek (hij schrijft de rubriek ‘Schuim’ in het Parool).
Het theekopje en het gebaksschoteltje heb ik geërfd van mijn Hollandse Oma. Dat heb ik gecombineerd met allerlei items die juist níet specifiek bij elkaar passen…
En dan sta je in ‘Het Parool’
Hans vroeg Claudia (Beautytag) en mij naar de ins en outs van de combinatie die wij hadden gemaakt. Meer weten? Zijn verslag van dit leuke event (en interview met Claudia en mij) lees je hier. Al met al een heel inspirerende ochtend in Amsterdam waar we niet alleen veel hebben geleerd en gedaan, maar waarin we ook nog lekker hebben geluncht. Een vegan / vegetarische lunch die we ook nog mochten ‘afstylen’ met zaden, vruchten en meer. Dat het nog niet zo eenvoudig was, blijkt wel uit de foto’s. Al was Hans heel complimenteus en vond hij (naar ik hoop oprecht) dat ik er nog best wel wat van had gemaakt!
Verbinding: extraordinary tableware for everyday life
Geweldig dat we ook nog een superdeluxe goodiebag meekregen (tas handgemaakt van handgeschept papier van de moerbeiboom) met daarin twee small bowls – kleur ‘black pepper’ en ‘mushroom’ en twee glazen ceramics bordjes – kleur ‘black truffle’ en ‘aspergus’ uit de mooie collectie van ‘The Table’. Om te combineren met dat wat je al in je kast hebt staan. Wat vind je van mijn combinaties (met servies van Vivo en Borek Sipek)? Ook zo gaaf. De tekst die je ziet op het label op de doosjes per item en tegelijkertijd ook passend bij de visie van The Table? “Extraordinary tableware for everyday life“. I like it very much!
Eten jullie regelmatig met zijn allen aan tafel? En hoe ziet jouw servies eruit? Bij elkaar passend (als in een set) of juist ook een combinatie van alles?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
