Plastische chirurgie? Ja, ik kan het mij nog heel goed herinneren. Tijdens een workshop acteren vertelde een van de andere cursisten mij vol blijdschap dat haar zusje een week later 18 jaar zou worden en dan van hun ouders een borstvergroting cadeau zou krijgen. Destijds (ik vermoed dat ik rond de 35 jaar was) keek ik haar met een frons aan. Zij was heel enthousiast – zij had zelf een aantal jaren daarvoor ook een borstvergroting ondergaan – en sprak daar heel open over. Toch begreep ik het niet helemaal.
Waarom overweeg je een borstvergroting?
Want ze was in mijn ogen jong, mooi en zag er gewoon heel goed uit. Ik weet – heel eerlijk – niet wat haar ‘eigen’ cupmaat is geweest. Na de borstvergroting had ze in ieder geval een behoorlijke D-cup. Maar ik vroeg mij wel af wat nu precies de reden was geweest voor haar wens (en beslissing) tot borstvergroting. Modellenwerk? Onzekerheid? Of had ze zelf nagenoeg geen borsten? Ik weet het niet. Maar ja, zo ging dat dan in die tijd. Ik vroeg niet door en creëerde zo mijn eigen aannames. Ook niet fair. Dat geef ik dan ook grif toe.
Hoe gaat een borstlift dan in zijn werk?
Want hoe denk ik er zelf eigenlijk over? In het algemeen over plastische chirurgie en over bijvoorbeeld een borstlift in het bijzonder? Hoe ik nu trouwens kom op een ‘borstlift’ in plaats van een borstvergroting? Ik ging online op onderzoek uit om uit te vinden wat de mogelijkheden zijn. Een borstvergroting is exact dat wat het woord zegt. Een vergroting van je borsten. Maar wat nu als de stevigheid van je borsten afneemt (en de tepel onder de borstplooi kan komen) en je niet perse een borstvergroting wilt? Dan kun je dus gaan voor een borstlift.
Plastische chirurgie bij een borstlift
Wat er dan precies wordt gedaan? De plastisch chirurg verplaatst de tepel en de tepelhof als het ware naar een mooie positie. Het resultaat van een borstlift is blijvend. Maar een borstlift stopt het natuurlijke proces van veroudering van de huid niet (vandaar dat een borstvergroting ook een optie is). Er zijn verschillende behandelmethodes mogelijk (je noemt dat borstlifttechnieken) en die vinden allemaal plaats onder algehele narcose. Ik vind dat dus best spannend klinken, aan de andere kant is een borstlift – in mijn beleving dan – minder ingrijpend dan een borstvergroting.
Oordelen en aannames
Weet je, als je jonger bent is het makkelijk(er) oordelen over wat anderen aan hun lichaam – al dan niet noodgedwongen – willen veranderen. Zelf had ik altijd zoiets van: aan mijn lijf geen polonaise. Plastische chirurgie is niet mijn ding (zeg ik vooralsnog). Daarbij ben ik best wel een angsthaas in dat opzicht. Ik vind het gewoon eng. There, I said it. Aan de andere kant ben ik inmiddels 51 jaar (al zie ik er volgens velen jonger uit) en begrijp ik wel dat er soms lichamelijke ongemakken kunnen zijn, waar je toch graag iets aan zou willen veranderen. Gewoon omdat je er in je dagelijkse leven veel last van hebt.
Een voorbeeld?
Bij meerdere kennissen en vrienden heb ik gezien wat het effect kan zijn van overhangende oogleden. Als je ouder wordt, dan wordt jouw huid dat nu eenmaal ook. Dat geldt ook voor de dunne en kwetsbare huid van je ogen. De huid wordt nu eenmaal slapper en dan zou ook het bovenste ooglid kunnen gaan hangen. Los van het esthetische aspect zou je dan bijvoorbeeld last kunnen krijgen van een slechter zicht. Of je moet je wenkbrauwen steeds optrekken met hoofdpijn tot gevolg. Dat je dan iets aan je oogleden zou willen laten doen? Ik begrijp het.
Plastische chirurgie voor ónder je ogen
Maar wist je dat je ook iets kunt laten doen aan de wallen en kringen ónder de ogen? Dat noemen ze een ooglidcorrectie. Waarom zou je dat overwegen? Er zijn mensen die oprecht last hebben van wallen en kringen en daardoor een heel andere uitstraling krijgen. Een vriendin van mij kreeg weleens commentaar als: “Ben je moe?” of “Je kijkt zo boos“. Ik heb er zelf gelukkig geen ervaring mee. En als ik te moe ben gebruik ik een concealer met wat poeder eroverheen. Maar wat als dat niet (meer) voor je werkt? Of als de wallen onder je ogen in de loop der jaren steeds erger zijn geworden? Dan begrijp ik wel dat je plastische chirurgie als optie ziet.
Resumerend is het makkelijk oordelen over een ander. Maar je weet nooit wat er achter zit (lichamelijk of psychisch ongemak of anders) en is het ook niet gewoon de keuze van die ander? Ik vind het zelf in ieder geval heel belangrijk om respectvol met elkaar om te gaan en altijd in gesprek te blijven.
Denk je dat jij ooit plastische chirurgie zou overwegen en waarom? Ik ben oprecht benieuwd.
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
Dit artikel is tot stand gekomen door een samenwerking
