The ‘nothing box’

The nothing box

De ‘nothing’ wat? Come again? Op een zondag waren wij bij onze ouders en kwam het gesprek ineens op de ‘nothing box’. Schoonzusje Eline had een leuk filmpje op YouTube gevonden. Niet supernieuw, wel heel erg leuk, herkenbaar en actueel. Kort gezegd was er (een ontzettend drukke) man in het filmpje te zien die van de ene (mannelijke) schedel naar de andere (vrouwelijk) schedel liep. In hilarische bewoordingen gaf hij aan hoe mannen en vrouwen denken. 

Denken, denken, denken?

Beter gezegd. Vrouwen denken, denken en denken. Stoppen is onmogelijk (herkenbaar? voor mij wel). Mannen daarentegen hebben een blanco ‘boxje’ in hun hersenen, genoemd ’the nothing box’. Het is hún eigen stukje ‘man cave’, waarin niks te vinden is. Het is leeg, er zit niets, het lijkt nutteloos en je vindt er… “nothing”. Als een man zich terugtrekt in zijn nothing box, dan denkt hij aan niets. Hoe zie je dat dan terug? Als een man staart, nergens naar kijkt, uitdrukkingsloos zapt…dikke kans dat hij in zijn nothing box zit.

Frustrerend!

Aldus de uitleg. Frustrerend. Voor ons. Voor mij. Het bestaat toch niet dat je nergens aan denkt? Niet vooruit denkt, terug denkt, plannen maakt, bezig bent. Jawel. Het bestaat. Alleen. Voor. De. Man. Oneerlijk? Best wel. Denk ik daar nu anders over dan vroeger? Mwoh. Ik denk dat ik het vroeger iets meer zou begrijpen. In de huidige fase van ons leven zijn we zó druk. Met werk, met het sociale leven, met leren, met je kind, met jezelf. Te druk om bezig te zijn met niets…toch?

Spelletje

Voorbeeld. Ik denk dat de nothing box van mijn man te vinden is in het moment dat hij een spelletje doet op zijn BlackBerry. Een of ander spelletje waarbij hij met een balletje op blokjes schiet. Je hoort het al. Onbegrip. Waarom? Het is voor hem namelijk een vorm van ontspanning. Relaxruimte die echt nodig is, want het leven is nu eenmaal vol en druk. Wie ben ik dan wel niet dat ik dat van hem af wil nemen? En waarom komt dat gevoel naar boven?

Jaloezie

Jaloezie? Wil ik eigenlijk ook zo’n nothing box hebben? Yep, that’s right. Als ik heel eerlijk ben dan ontspannen wij allebei echt te weinig. Op het moment dat hij zich dan terugtrekt in die nothing box, voel ik ineens de dringende behoefte om te ‘praten’ of hem wat te vragen. Flauw? Best wel. Het feit dat ik te weinig ontspan, wil niet zeggen dat ik dat dan de ander mag ontnemen. Aldus…ga ik als vrouw maar eerst eens proberen een ‘little box’ aan te leggen (lekker dansen of dvd-serie als ‘Scandal’ kijken). Een nothing box is blijkbaar nog echt een stap te ver.

The ‘nothing box’…herkenbaar? Nog een paar leuke voorbeelden van deze momenten? 

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl