Nooit de gordijnen open laten als de zon schijnt!

Nooit de zonwering (aka de gordijnen) open laten als de zon schijnt? Een vuistregel die mama vroeger erin ‘geramd’ heeft toen ik voor het eerst (en meteen voor het laatst) het ouderlijk huis uit vloog om samen te gaan wonen met H. Ik zeg geramd, maar je begrijpt dat ik dat goed bedoel. Ik was namelijk echt een nitwit waar het om ‘huishouden’ ging. Ja, ik belde dagelijks – rond etenstijd – met vragen als: “Hoe lang moet ik de aardappels koken?” “Wat voor aardappels zijn het dan?” “Euh, rond?” “Nee, ik bedoel: kruimig of vastkokend?” “Aha!“. Je begrijpt? Ik wist nog niet zoveel.

Niet weggaan als de wasmachine draait

Dat je de wasmachine (een droger hadden we destijds nog niet) beter niet kon laten draaien als je niet thuis was, bleek ook een goed advies. Niet dat ik dat had opgevolgd dus. Want ineens stond de bijkeuken blank toen ik terugkwam van boodschappen doen. Ai. Een oude, tweedehands wasmachine aanschaffen en die vervolgens aan laten staan tijdens een was en zelf weggaan? Not a good idea.

Foei, ben jij een Indisch meisje?

Weer andere – aan eten gerelateerde vragen – vragen waar ik dan niet telefonisch uit kwam loste ik zelf op. Rijst koken deed mijn moeder vroeger alleen in een rijststomer van emaille. Een wat? Ja, een rijststomer. Van dat grijze gewolkte emaille wat je vroeger veel zag in toko’s of andere warenhuizen. In deze tijd? Not so much anymore. Mijn oplossing was destijds dan ook om ‘gewoon’ een pakje toverrijst te kopen en daar rijst van te maken.

Een bad? Dat hadden we vroeger niet

Hoe het werkte met met ons allereerste bad? Ook dat kon ik helaas ook niet vragen want vroeger hadden wij geen bad thuis. Alleen een douche. Weet je dat ik nog letterlijk weet hoe mijn ouderlijk huis – de flat in Utrecht – er vroeger uitzag? Ik kan zo de indeling voor je uittekenen. Wat heb ik het daar goed gehad. Eenvoudig, maar heel gezellig en het feit dat ik nog exact weet wat waar stond zegt denk ik ook best veel.

Dicht met die gordijnen als de zon schijnt!

Afijn, zo leerde ik iedere dag wel bij. En kwam ik er ook achter dat als je de gordijnen niet dichtdeed overdag als de zon scheen. Je er na verloop van tijd achter kwam dat je meubels – zoals de stoffen banken, je houten tafel en meer – echt wel kunnen verkleuren. Maar ja, ik hield gewoon heel erg van licht en zonnestralen in huis. Dat is natuurlijk in het weekend prima. Maar als je overdag werkt? Er letterlijk tussen 7 en 19 uur niet bent? En er behoorlijk wat stralen van de zon afkomen? Kun je beter de gordijnen in de woonkamer en in de slaapkamer (afhankelijk van waar de zon flink naar binnen schijnt) dicht laten.

Nineties now

Nu moet ik toegeven dat we in eerste instantie lamellen hadden (een soort van jaloezieën, maar dan verticaal). Van blauw glimmend metaal (I know, zó jaren negentig) en eigenlijk in ons volledige appartement: in de woonkamer, keuken en twee slaapkamers. Die kun je een bepaalde kant op draaien en dan valt het met de lichtinval en de felle stralen van de zon wel mee. Maar later, toen we eindelijk begrepen dat witte gordijnen ook heel mooi zijn, liep dat weer anders.

In between = tussenin

In onze huidige woning hebben we dan ook in de woonkamer bewust gekozen voor inbetween gordijnen. Die kunnen we overdag rustig dichtlaten. Het laat namelijk wel wat licht door, maar niet heel veel. Dan zijn die felle stralen van de zon ook niet zo erg. Omdat inbetween gordijnen lichtdoorlatend zijn – qua stofdikte zitten ze tussen gewone gordijnen en vitrages in – staat het ook nog eens mooi (vind ik persoonlijk). Gefilterd licht wat je woonkamer ook een zachte sfeer geeft. Voorbeelden? Kijk eens op de site van ‘Doehetbudget.nl’.

Wat is de meest nuttige tip die jij hebt meegekregen van je ouders toen jij het huis uitging?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl

Dit artikel is tot stand gekomen door een samenwerking