Mam, gaan we ook een keer naar Rotterdam?

Rotterdam? Hoe dat zo? Onlangs waren we te gast bij de te gekke launch van de DVD van Hotel Transylvanië 3 op het ss Rotterdam (‘ss’ staat voor stoomschip). Een locatie die ik al eerder online had bezocht omdat ik daar een kort weekendje weg met man en kind wilde doorbrengen. Helaas was ik destijds te laat en waren alle ‘hutten’ bezet. Daarna heb ik het laten gaan, totdat we dus – tot mijn grote vreugde – uitgenodigd werden om Hotel Transylvanië 3 te komen kijken.

Door het centrum van Rotterdam rijden

We hebben ontzettend genoten van het leuke event. Het was om te beginnen al heel bijzonder om dwars door het centrum van de stad naar de (vaste) ligplaats van het ss Rotterdam te rijden. Rotterdam, een stad die ik lang geleden voor het eerst heb bezocht (toen ik nog een kleine Rory was) samen met mijn ouders. Vroeger gingen we altijd met zijn drietjes (mama, papa en ikzelf) elk weekend op zaterdag met de trein naar een stad in Nederland.

Vroeger, met mama en papa

Wat we daar deden? Naar de markt, winkels kijken, heel veel wandelen, soms nog een dierentuin – zoals Diergaarde Blijdorp in Rotterdam (dat ik dit weekend bij het langsrijden herkende), verse muesli halen bij een notenbar, een maaltijd eten – destijds heel luxe – bij de Bijenkorf en daarna weer naar huis. Ik kan het mij nog herinneren als de dag van gisteren. De (kinder)maaltijd bestond uit patat met een stuk gehakt waar een gekookt ei in was verwerkt. En altijd kreeg je er als kind een verrassing bij, dat je mocht uitkiezen uit een grote grabbelton. Mooie herinneringen aan mijn jeugd.

De rode loper over de loopbrug, het prachtige trappenhuis en het kids inchecktrapje

Rotterdam, een stad met een geschiedenis

Daarna ben ik eigenlijk nooit meer naar Rotterdam gegaan. Ook niet samen met Huib. Vreemd eigenlijk. Het is een belangrijke stad. Eigenlijk sta ik er te weinig bij stil. Bij de geschiedenis van deze stad. Tijdens de Tweede Wereldoorlog en het bombardement in mei 1940 werd Rotterdam volledig verwoest. Dit was natuurlijk een enorme klap voor de stad. Al begon men direct met de herbouw. Wat ik zelf niet eens wist, was dat Rotterdam de grootste haven ter wereld werd. Natuurlijk kenden we wel de verhalen over de ‘koopgoot’, maar dat was voor ons geen reden om deze stad te bezoeken.

Blurry but perfect: check hoe scheef de lamp hangt. Alles voor het ss Rotterdam-gevoel

Genomineerd voor de VIVA400 in 2016

Totdat ik in 2016 – als een van de genomineerden van de VIVA400 – een slaapplaats in Rotterdam zocht dicht bij de Koepelkerk – waar het VIVA400-event plaats vond – en ik bij het H20-hotel belandde in het centrum. Vanaf het Centraal Station liep ik een klein stukje naar mijn hotel en vol verbazing keek ik om mij heen. Waarom was ik hier niet vaker naartoe gegaan? Want wat ik zag was heel aantrekkelijk en gezellig. Ik nam mij toen ook voor om eens die kant op te gaan. Met man en kind. Net zoals mijn ouders dat vroeger met mij deden.

Way back in 2016 bij de uitreiking van de VIVA400-awards

Logeren op een schip

Hoe leuk is het dat we nu dan ook in een binnenhut – een echte ruime familiekamer – op het ss Rotterdam mochten logeren? Wist je dat we ooit dachten aan het maken van een cruise als huwelijksreis? Helaas is het er nooit van gekomen. Al erover pratende begreep ik dat H. wèl ooit aan boord van een cruise-schip heeft meegevaren in Scandinavië. Ik vond het dan ook te gek dat we nu – als gezin – mochten overnachten in een familiehut op dit mooie schip, toch wel één van de iconen van de stad Rotterdam.

De beste Warung van Rotterdam

Afgelopen vrijdag was het zover. Op ons gemakje reden we naar het centrum van Rotterdam, waar we de auto in de garage van de Bijenkorf hebben geparkeerd. We wilden even rondkijken en gingen op zoek naar – wat ik achteraf hoorde – de beste Warung van Rotterdam: Warung Mini. Het fijne van dit soort zoektochten is – vind ik – dat je ruim de gelegenheid hebt om om je heen te kijken. Natuurlijk zagen we veel winkels, maar als je de moeite neemt om de kleine straatjes in te slaan zie je veel meer van de omgeving. Al met al hebben we genoten van een heerlijke lunch (denk aan roti, gado-gado speciaal en nasi) voordat we weer in de auto stapten en verder reden naar onze bestemming.

De route naar het ss Rotterdam

De skyline van Rotterdam, de Erasmusbrug, het Maritiem Museum. Overal kwamen we langs op onze tocht naar het ss Rotterdam. Natuurlijk herkenden we de route van de vorige keer, alleen nu namen we wat meer de tijd alles goed te bekijken. Al vrij snel waren we bij onze eindbestemming.

Het gevoel van daadwerkelijk op een schip zijn

Alles voelt als heel luxe en bijzonder. De loopbrug die je overgaat, het inchecktrappetje bij de receptie speciaal voor de kinderen (al hebben we daar helaas geen gebruik van gemaakt). En natuurlijk de hut zelf. Ruim, van alle gemakken voorzien en heel gezellig. We vragen ons nog steeds af of de lampen, televisie en andere woonaccessoires bewust scheef zijn neergezet of opgehangen. Om zo het gevoel van op het schip zijn te creëeren. Daarentegen hebben zowel Huib als ik het gevoel gehad alsof we bewogen en meenden we serieus het gebrom uit de machinekamer te horen.

De Captains Lounge, de Playmobil room en kijk wat een schattig welkomstbericht voor Mila!

Zullen we een drankje doen in de Captains Lounge?

Na de spulletjes (want wat neem je altijd veel mee, ook al is het maar voor een nacht) te hebben neergezet, liepen we naar de Captains Lounge voor een aperitief. Ik had gelezen dat er een heuse Playmobil room was voor de kinderen, dus ‘een plus een was twee’. Wat mij opviel was hoe statig, maar ook gezellig de lounge is. Bankjes, zitjes, een mooie bar. Je waant je echt in een ‘Love Boat’-achtige setting. Dat ook aan de kinderen is gedacht vergroot voor mij het gevoel van gezelligheid en saamhorigheid. Nu is Mila niet graag alleen en gaat een van ons (lees: papa) vaak mee om samen de speelruimte te verkennen. Maar als ze dan eenmaal andere kinderen ziet om mee te spelen is het al snel goed.

Dineren in het Lido Grill restaurant

Het was zo gezellig, dat we de tijd helemaal waren vergeten. Natuurlijk wilden we ons netjes aankleden voor het diner in het Lido Grill restaurant van het ss Rotterdam. Dit leek ons – met een kind – de leukste optie van de twee restaurants op het schip. Het andere restaurant (Club Room) is wat chiquer. Het Lido sprak ons aan door de ongedwongen sfeer. Het oogt gezellig en dat er ook een speelhoek voor kinderen is, maakt het wel heel interessant.

Van tomatensoep tot ossenhaas

Daarentegen neemt ons dochtertje altijd een tekenblok en een etui met stiften en potloden mee en dat gaat ook heel goed. We hebben heerlijk gedineerd. Ik kan niet anders zeggen. De keuze op de kaart is ruim. Het personeel heeft aandacht en denkt mee. En de gerechten worden prachtig geserveerd. Huib heeft genoten van de ossenhaas, ikzelf van de scampi’s en dochterlief van een heerlijk tomatensoepje. Huib en ik deelden een kaasplankje en Mila heeft met veel smaak haar kinderdessert verorberd.

Nog éven het dek op na het diner…

Boxspring baby!

Terwijl Mila ging slapen (onderin haar mooie stapelbed) konden Huib en ik nog even lekker lezen onder het genot van een drankje voordat we gingen slapen. Ook een pluspunt overigens: de heerlijke boxsprings. Ze zijn prettig hoog en zacht om op te liggen. Wat wij altijd wat minder vinden (maar dat is persoonlijk) zijn de te stevige kussens. En punt van aandacht: we merkten dat de toppers op de boxsprings behoorlijk gingen schuiven in de loop van de nacht.

Iets met uit bed glijden

Ik gleed een paar keer bijna uit bed bij het instappen (na een sanitaire stop midden in de nacht) en in de ochtend bleek waarom. Onze topmatrassen waren zover uit elkaar geschoven dat er een ruimte van meer dan 10 centimeter was ontstaan in het midden. Desalniettemin … heerlijke bedden. Fijne temperatuur in de hut en we hebben allemaal zo goed geslapen dat ons dochtertje ons pas om 8.30 uur kwam wekken (en dat is een unicum. 7.40 uur is meestal het maximale waar we op kunnen hopen).

Keuze te over bij het uitgebreide ontbijt

Ken je dat? Dat je niet kunt stoppen met ontbijten?

Zoals altijd gaat de tijd veel te snel en was het – voordat we er erg in hadden – alweer tijd om in te pakken. Maar niet voordat we nog konden genieten van een overheerlijk ontbijt. Echt waar, dat is niet teveel gezegd. We zijn best wel wat gewend van de luxe hotels waar we in de periode pre-kind veelvuldig hebben gelogeerd. Het ontbijt op het ss Rotterdam doet daar zeker niet voor onder. Het ontbijt is uitgebreid, wordt ter plekke klaargemaakt en bijgevuld.

Oogt heel gezellig door de open keuken. En er is heel veel keuze. Denk aan compote om zelf een fruityoghurt te maken. Drie soorten granola. Twee soorten noten. Vers fruit, klein gemaakt om in je yoghurt te doen. Scrambled eggs, gekookt eitje, worstjes. The sky is the limit. Speciale vermelding voor het overheerlijke suikerbrood, de heerlijke héte koffie (je kan mij niet blijer maken) en zoals eerder gezegd, de uitgebreide keuzemogelijkheid.

Zo dierbaar, het enthousiasme en de vriendelijkheid van de vrijwilligers op het ss Rotterdam (links de bibliotheek, rechts de rookkamer)

Uitzwaaien en zwaaien

Na het inpakken legden we de bagage in de auto en kregen we de mogelijkheid om de ‘Uitzwaaien en zwaaien’-tour te doen. Als kind mocht je ‘diploma-lopen’ (je krijgt een boekje met vragen mee. Beantwoord alle vragen en je krijgt aan het einde van de tour een diploma en een klein cadeautje). Ontzettend leuk. Waar je de hele audiotour veel nuttige informatie hoorde en je een specifieke route volgde op het schip, was voor ons de grote toegevoegde waarde de (inmiddels 160?) vrijwilligers die overal rondlopen om je te assisteren.

Persoonlijke verhalen maken het nóg meer tot een beleving

Maar nog belangrijker. Die hun persoonlijke verhaal met je deelden. Ik ben oprecht geroerd door het relaas van de vrijwilliger die vertelde dat hij zijn jeugdliefde van pakweg 50 jaar geleden – op het ss Rotterdam ontmoet – na al die jaren onlangs weer heeft terug gezien. En de verhalen van de sympathieke mijnheer die als bootsman ruim 32 jaar heeft gevaren op cruiseschepen (en ook een aantal jaar daarvan op het ss Rotterdam). En toevallig spraken wij ook nog zijn echtgenote, die tevens als gids actief is en haar kant van ‘het verhaal’ vertelde. Hoe zij het leven heeft ervaren –  als vrouw en moeder van kleine kinderen – terwijl haar man soms wel 80% van de tijd van huis was. Bijzonder om te horen hoe gelimiteerd de manieren en momenten waren, waarop communicatie met hem destijds mogelijk was.

Tijdens de ‘Uitzwaaien en zwaaien-tour’

Een persoonlijke touch

Het zijn de persoonlijke verhalen die de tour en ook het verblijf op het schip nóg levendiger maken. Waardoor we ook echt het gevoel kregen niet een nacht, maar minstens een heel weekend weg te zijn geweest. Veel lof voor het enthousiasme en de vriendelijkheid van alle vrijwilligers en het personeel.  We hebben ons meer dan welkom gevoeld en hebben genoten van de oprechte aandacht voor ons en ons kind.

Wisten jullie dat je spreekt over ‘het’ ss Rotterdam (‘ss’ staat namelijk voor ‘stoomschip’) en ben jij ooit op een schip (of cruise) geweest?

Tot de volgende keer.

Rory Blokzijl

 

De overnachting, het ontbijt en de ‘Uitzwaaien en zwaaien’-tour heb ik aangeboden gekregen van het ss Rotterdam. Onze aperitiefjes, het diner en de lunch hebben we voor onze eigen rekening genomen. Dit artikel is geschreven vanuit onze eigen, oprechte ervaring

 

Ja! Stuur mij meer tips, adviezen en persoonlijke verhalen.

[ Vul je mailadres in en klik op ok! ]