Kosmopolitisch gevoel

‘Kosmopolitisch’ gevoel. Zomaar een woord wat bij mij opkwam toen ik gisterochtend om half elf bij de Starbucks in Utrecht een tall latte dronk, samen met mijn dierbare en creatieve vriendin. Dat de latte gebrouwen was van Ethiopische bonen hielp ook mee.

Verbondenheid

Maar wat mij het meest raakte; wat mij het meest het kosmopolitische gevoel gaf was het gevoel van verbondenheid. Op een zondagochtend. In de stad. Mijn medemensen waren samen met mij aan het genieten van de heerlijke koffie (of thee), ontbeten gezellig buiten op het terras (met jas aan, dat dan weer wel) of binnen. Ze waren gezellig aan het praten, of juist lekker aan het werk op hun laptop.

Trakteer jezelf

Kosmopolitisch. En dat op een rustige zondagochtend in de stad. Een sfeer van ’trakteer jezelf’ of “treat yo self” overheerste. Eerlijk is eerlijk. De Starbucks geeft mij wel het ultieme NYC-gevoel, mijn favoriete wereldstad waar ik snel weer naartoe hoop te gaan. Of in ieder geval in de toekomst, als mijn dochtertje oud genoeg is om mee te gaan.

Omgeving

Toch gaat het niet alleen om een bruisende en creatieve omgeving. Je kunt een kosmopolitisch gevoel ook creëren. In je eigen omgeving. Het gaat erom de verbondenheid te ervaren. Of dat nu tijdens het wandelen is waarbij je iemand anders begroet. Of wanneer je een praatje maakt met zomaar iemand in de supermarkt of een winkel.

Verandering begint bij jezelf

Misschien ben je niet altijd tevreden met de omgeving waarin je woont, of werkt. Toch ben je de enige die hieraan iets kan veranderen. Zoek de oorzaak niet altijd bij een ander, maar hou het dicht bij jezelf. Ik geef toe dat ik niet altijd even blij ben met de omstandigheden in mijn woonomgeving. De remedie die voor mij werkt is verbondenheid zoeken. Iedere dag even een praatje maken met iemand die ik (nog) niet ken. Mensen leren kennen bij de sportschool, of een cursus volgen in de buurt. Op deze manier zorg ik er zelf voor dat ik verbondenheid voel, wat mijn woonplezier weer vergroot.