Het feestje van Dirk Scheele, zo stond het ook letterlijk in de agenda van de schouwburg van Almere, het KAF (Kunstlinie Almere Flevoland). Gezellig! Is mijn eerste reactie. Dat is vast iets wat kinderen heel leuk vinden. Ik heb letterlijk onder een steen geleefd, want dit was oprecht mijn eerste kennismaking met Dirk Scheele. Toen ik hem even later zag opkomen, in zijn groen/gele outfit begon er wel vaag iets te dagen. Maar nog steeds … ik wist niet wat ik kon verwachten.
Het feestje van Dirk Scheele!
De titel van het optreden deed zijn naam zeker eer aan. Zelfs toen het – qua geluid en techniek – even niet zo soepel ging, bleven Dirk en zijn leuke gezelschap vrolijk en ogenschijnlijk blij. Dat doen ze goed, was de gedachte die in mij opkwam. Niet alleen professioneel maar ook echt gericht op de kinderen. Want die hadden natuurlijk helemaal niets in de gaten van de technische storing van het geluid.
Springen en dansen
De rustige en vriendelijke stem van Dirk. Maar ook de speelse houding van de bandleden en dat gecombineerd met gezellige liedjes zorgde voor een enorme interactie met de kinderen uit het publiek. Ze mogen heerlijk zichzelf zijn. Springen en dansen voor hun stoel. Je wordt als kind uitgenodigd om heerlijk mee te zingen. Te genieten van dat wat er is. Het leven is een feestje!
Doe eens gek. Het leven is een feestje
Iets wat ik overigens wel merk? Een beetje een aarzeling van (groot)ouders om eens gek mee te doen. Als Dirk oproept om met je handen in de lucht te gaan zwaaien. Doen alle kinderen mee. Als hij vraagt om allemaal op te staan en mee te dansen? De kinderen springen op. Wij ook trouwens. Zelfs H. die toch ècht niet van dansen houdt. Ik spring reuze enthousiast op en neer totdat ik om mij heen kijk en zie dat het merendeel van de volwassenen blijft zitten. Waarom eigenlijk? En jammer.
Je bent nooit te oud om te spelen
Want ik wil mijn kind meegeven dat niets (te) gek is. Je bent nooit te oud om te spelen. Om lol te hebben. Te genieten van dat wat er is. In dit geval? Was er letterlijk een feestje. Het feestje van Dirk Scheele. Jezelf generen, of misschien zelfs een tikje schamen? Dat zijn niet de dingen die ik wil meegeven aan mijn kind. Doen de anderen het dan ‘fout’ bedoel je? Nee hoor. Het is een meer constatering van wat ik om mij heen zie gebeuren. En wat dat met mij doet. Het doet mij nadenken over hoe ik hierin sta. Wat ik wil overdragen op mijn kind. Wat ze er mee doet? Dat mag ze helemaal zelf weten.
Van Kleuter Sinfonietta tot Dummie de Mummie
Ik merk dat ik het heel leuk vind om Mila mee te nemen naar uiteenlopende voorstellingen. Dat kan de superleuke Kleuter Sinfonietta zijn in het Concertgebouw, maar ook een musical van Nijntje, of een voorstelling als Dummie de Mummie (waar we overigens de vorige keer een LEGO-workshop hebben gedaan lukte het qua tijdsplanning deze keer niet, jammer). Waar ik mij bij tekenfilms nog wel eens afvraag of het niet veel te eenzijdig is. Denk ik dat een mix van dit soort creatieve uitingen alleen maar bij kan dragen aan de fantasie van een kind.
4 maanden? Je mag mee naar het café
Daarom zijn we ook al vroeg begonnen haar mee te nemen (vanaf een maandje of vier) naar het café en iets later ook mee naar restaurants. We merken nu (ze is onlangs 6 jaar geworden) dat ze het principe van uit eten kan erg kan waarderen. Dat ze er soms zelfs om vraagt: “Mama, gaan we uit eten omdat ik jarig ben?“. En daar ter plekke geniet van de omgeving, het eten en anders wel van het tekenblok en de potloden die we meenemen. Een tablet of smartphone is – gelukkig – nog niet nodig geweest.
Maak van elke dag een feestje!
Aldus blijven we op zoek naar leuke activiteiten. Leuk voor Mila en ook leuk voor onszelf. Waar H. in de zomer heel vaak – en gelukkig blijft het open! – samen met ons dochtertje te vinden is in Speelpark Oud Valkeveen. Geniet ik er juist van om samen met haar de stad in te gaan. Maar het speeltuintje om de hoek is ook fijn. Of lekker even steppen buiten met mooi weer. We willen van elke dag een feestje maken.
Wat zijn volgens jullie leuke activiteiten om met je kind(eren) te doen?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
Voor deze voorstelling bij het KAF zijn we uitgenodigd
