Droomauto? Een lastige hè? Ik weet nog goed dat ik rond mijn twintigste met name bezig was met auto’s omdat mijn liefde – inmiddels officieel echtgenoot – daar veel van wist. Ik dus niet trouwens. Het weinige wat ik kon vertellen was:”Schat, ik heb zó’n mooie auto gezien!“. H:”Wat voor een dan?“. Ik:”Nou, een rode!“. Kuch. Goed, dat was toen en inmiddels zijn we een jaartje of 25 (hoeveel?!?) verder. Qua kennis is daar behoorlijk wat bijgekomen.
Porsche versus praktisch
Inmiddels heb ik ook een goed idee gekregen van wat ik nu een mooie auto vind en waarom. Waar we ooit samen zijn begonnen in een Opel Corsa met grijs kenteken. Onze smaken wat uit elkaar lagen (hij de Porsche 911 als droomauto en ik die toch meer naar wat praktische auto’s keek). De term droomauto? Ik was er niet zo mee bezig. Hoe anders is dat nu.
Een auto plus een auto maakt twee auto’s
In de laatste periode dat ik nog een vaste baan in loondienst had, hadden we elk een eigen auto. H. een supermooie BMW 5-serie. Ik was nog steeds meer met de praktische kant bezig (toevallig gingen we altijd met mijn auto naar Ikea bijvoorbeeld), maar lonkte stiekem eigenlijk al meer naar de SUV-kant van een aantal mooie merken.
Better safe than sorry
Maar laten we nog even bij de praktische zaken blijven. Ik merk dat ik – nog vóór de aankoop van een bolide – extreem bezig ben met vooronderzoek. De toekomstige autoverzekering berekenen bijvoorbeeld, check van het daadwerkelijk aantal gereden kilometers, wat doet de auto qua wegenbelasting? Kortom, ik kijk eerst naar de kosten en feiten voordat ik over de aankoop beslis. Manlief? Die schat dat zo ongeveer in. Roept dat het vast goedkomt en beslist vrij makkelijk of hij het wel of niet wil doen.
Me, myself and my droomauto
Maar goed. Ik – als vrouw? als moeder? of gewoon door de aard van het beestje? – doe het dus op mijn manier. Ik kan mij pas (bijna) blindelings in mijn enthousiasme voor een auto storten als ik van te voren een idee heb van de toekomstige kosten. Ik moet het op de een of andere manier voor mijzelf verantwoord hebben. Maar dan? Dan durf ik los te laten en ga ik qua opgetogenheid ook zeker los.
“Dreamgirls cars will help you to survive!”
Wat dan precies mijn droomauto is? Diegenen die vaker mijn blog lezen hebben waarschijnlijk wel een idee. De naam van de auto begint met ‘M’ en eindigt op ‘okka’. In de loop der tijd is mijn interesse in de M-klasse van Mercedes via de 1-serie van BMW en de mooie Q5 van Audi nu dan toch echt gekomen bij de kleine SUV van Opel, de Mokka. Natuurlijk heb ik dan ook bijna twee weken mogen genieten van het rijgemak, de fantastische extra’s en de looks van de laatstgenoemde.
Afijn, manlief en ik hebben de fase bereikt dat we nu eindelijk samen op (redelijk) dezelfde manier naar auto’s kijken. Ik heb iets meer van zijn beslistheid en hij heeft iets meer van mijn voorzichtigheid. Samen redden we het wel.
Hoe kijk jij naar auto’s? En hoe beslis jij of je een auto wel of niet koopt?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
