Wat als dat wat die handige buurman zegt wel hout snijdt?

Ken je dat? Je raakt in gesprek met die hele handige buurman (die weleens de dakgoot vol bladeren en meer bij je heeft leeg gehaald en toevallig onlangs ook een lampje heeft gemaakt in de keuken) en hij leest je – toch wel een tikkeltje – de les: “Rory, een huis is iets om goed te onderhouden. Je moet er wel wat voor doen om alles mooi te houden” en meer van dat soort werk. Eigenlijk voel ik mij wat geïrriteerd, maar dat zegt meteen ook genoeg. De buurman heeft een gevoelige snaar geraakt. En wat hij zegt klopt ook.

Waar heeft hij het over? Die buurman van je. Hoor ik je vragen. Je vertelt juist altijd dat jullie zo zuinig en netjes zijn op jullie spullen. Correct. En dat klopt ook helemaal. We zijn zuinig op onze meubels. Schoonmaken doen we heel regelmatig. Maar bijvoorbeeld van die dingen als de tuin onderhouden? De schuine dakramen van zolder eens grondig reinigen. De gootjes aan de zijkant daarvan reinigen? Bepaalde gedeeltes van de wasmachine eruit halen en goed schoonmaken? De vensterbanken aan de buitenkant met vlekkenverwijderaar behandelen? Onkruid tussen de tegels vandaan halen? Tja, dat doen we dus eigenlijk niet regelmatig. Zeg maar gerust (bijna) nooit.

En zo zijn er ook wat grotere klussen in huis. Iets dat de bewuste – en handige – buurman alláng heeft aangepakt. De badkamers bijvoorbeeld (ja, we hebben er twee). Toen we ooit – een jaar of tien geleden – op het punt stonden om ons huis te verkopen en op drie hoog achter in Amsterdam te gaan wonen (op een moment dat we dachten dat het krijgen van een kind niet meer tot de opties behoorde), hadden we een verkopende makelaar ingeschakeld en zij wilde ons huis natuurlijk ook ‘beoordelen’. Van die bewuste makelaar hoorden we dat onze badkamers (destijds krap tien jaar oud) behoorlijk ‘gedateerd’ waren. Daar moesten we wel wat mee doen. En dan hebben we gewoon best mooie lichte (vloer- en wand)tegels. Maar ja. Bijvoorbeeld nog wel een gewone wasbak zonder dat die mooi weg gewerkt is.

Gelukkig hebben we bij aankoop van het huis (we kochten ons nieuwbouwhuis van een tekening) niet gekozen voor een zwart/wit tegelvloer, zoals pakweg 70% van de kopers van deze 36 onder architectuur gebouwde woningen. Zij vonden het waarschijnlijk helemaal hip. Wij dachten: “Dat ben je denk ik wel snel zat“. Maar nu ik zo naar die spierwitte vloertegels (klein formaat) met grijze voegen kijk… Hmmmm. Ik begrijp ineens wat de makelaar zo’n pakweg tien jaar geleden ons duidelijk probeerde te maken. Op dat moment voelde ik veel weerstand, nu probeer ik met een frisse blik ernaar te kijken. Afijn, mijzelf oriënterend via magazines en internet kwam ik spontaan uit bij hele andere mogelijkheden voor onze badkamer(s).

In eerste instantie kijk ik dan naar de grootste badkamer die via een (open) kastenkamer verbonden is met onze slaapkamer. Eigenlijk een hele mooie gedachte die de architect heeft uitgewerkt. Alles zonder deuren zodat het ruimtelijk oogt. Aan de andere kant denk ik nu. Waarom hebben we eigenlijk een standaard ingebouwd bad? Waarom hebben we ervoor gekozen om alles wit te hebben? En kunnen we het niet eens heel anders gaan doen? Misschien het muurtje uitbreken tussen het bad en de douche (zoals – wederom – de buurman ook al heeft gedaan). Dat moet toch anders kunnen? Het integreren op de een of andere manier via glazen wanden. Maakt het mooi ruimtelijk. Meteen een dubbele wastafel erin bijvoorbeeld.

En kunnen we – als we toch bezig zijn – niet meteen de hele indeling veranderen? Er een deel van de kastenkamer erbij pakken zodat de badkamer meteen wat ruimer wordt? Een bad op pootjes in plaats van alles maar ingebouwd te hebben. En als we dan toch aan het slopen zijn. Hoe leuk zou het zijn om eens een heel ander type vloer te hebben? Gladder, in een totaal andere kleur (even niet meer dat witte wat het ook zo steriel maakt). Überhaupt de hele kleurstelling van de badkamer veranderen. Zodat het een gezellige ruimte wordt. En dus gaan voor een heel andere look & feel? Why not?

Having said that heb ik namelijk regelmatig met een schuine blik gekeken naar van die woonprogramma’s waar je ook weleens huizen van ‘the rich and famous‘ zag. Bijvoorbeeld in The Hamptons bij New York. En waar deze vermogende mensen in hun – vaak tweede – huis aan het strand badkamers hadden met mooie houten vloeren. Prachtig, zo’n robuuste eiken vloer. Geeft meteen een heel andere look aan je badkamer. Veel groene planten in mooie potten erbij. Maar Rory, hout in een natte ruimte is toch helemaal niet handig? Dat dacht ik dus ook. Maar weet je? Het gaat mij niet perse om die houten vloer, wel om het gevoel dat zo’n vloer je badruimte geeft.

Onlangs viel mijn blik op een relatief goedkope pvc vloer waarvan ik niet kon geloven dat het pvc was. De look & feel waar ik al eerder over sprak is echt zó anders dan hoe je vroeger tegen een pvc-vloer aan keek. Het is – in deze moderne tijd – nauwelijks van echt hout te onderscheiden. Kamerbreed, in stroken of in tegels? The sky is the limit. En dan is een pvc-vloer ook nog eens heel onderhoudsvriendelijk. Kijk, zit je er met je neus bovenop dan zie je heus wel het verschil. Maar in een ‘natte’ ruimte zoals de badkamer is het alleen maar superhandig om een (gladde) vloer te hebben die ook daadwerkelijk tegen het vocht kan. Sowieso doe je er dan een dampdichte ondervloer onder. Nou ja, eerst zou ik mij wel goed laten voorlichten in de winkel natuurlijk.

Maar het hierover nadenken opent allerlei nieuwe mogelijkheden om je woning op een niet al te dure manier te kunnen veranderen. Mooi te maken. Dus eigenlijk achteraf veel dank aan de kritische buurman en zijn ‘lessen’. Het heeft weer iets geprikkeld en als het ware mijn starre houding geopend. Kijken naar mogelijkheden in plaats van belemmeringen. Iets wat je op alle fronten kunt hebben. Ik voel mij er serieus lichter door. Als ik dit nu door kan voeren in alle facetten van het leven… Ik ga ervoor.

Rory Blokzijl

Dit artikel is tot stand gekomen door een samenwerking