Kansen grijpen. Doe ik dat eigenlijk wel? Terugkijkend op de 51 jaar hiervoor denk ik dat toch eigenlijk niet. Of ten dele wel. Ik weet nog goed dat mama bepaalde wensen voor mij had. Dat had natuurlijk ook te maken met de kansen die ze niet heeft mogen, kunnen of durven grijpen. Een weerspiegeling van haar leven. Die (on)bewust op mij werd geprojecteerd. Als kind? Had ik daar niet zoveel mee. Met het grijpen van kansen. Ik hoorde het aan, maar deed er vervolgens niets mee. Per slot van rekening had ik toen nog mijn hele leven voor mij.
Als kind mijn kansen grijpen? Ik deed het niet
Dat ik niet ben gaan studeren, niet eerst op mijzelf ben gaan wonen, maar vrij snel met mijn eerste echte liefde ben gaan samenwonen? Het was vermoedelijk niet mama’s keuze voor mij geweest. Maar ja, je leeft je eigen leven. Het voelde goed. Ik wilde dat en gooide alle andere eventuele plannen (en kansen) overboord. Want in het buitenland studeren, samen met vriendinnen in een huis wonen, misschien modellenwerk doen. Was dat mijn wens? Of was het eigenlijk de wens van mama?
De onbevangenheid ging weg
Fast forward naar mijn leven als midden twintiger en dertiger. Het eerste huis werd gekocht, net als de tweede auto. Verantwoordelijkheden stapelden zich op en de onbevangenheid die je als jong volwassene nog kan voelen, ebde langzaam weg. Risico’s nemen werd eng. Teveel geld uitgeven ook. Dat wil zeggen, aan de ‘verkeerde’ dingen dan zoals ik het zag. Toen een vriend van ons suggereerde om met zijn allen naar een sterren-restaurant te gaan? Haakte ik direct af.
Ga je mee naar een sterrenrestaurant?
Nee joh zeg! De hypotheek moest betaald. De boodschappen gedaan. Een paar honderd (destijds) guldens aftikken, alleen voor een diner? Je leek wel gek. En omdat ik dat van huis uit nooit had meegekregen (wij gingen vroeger eigenlijk nooit uit eten of met vakantie), hield ik het uit volle macht tegen. En dat terwijl er – met twee bescheiden, maar relatief goede – salarissen eigenlijk best wel ruimte voor was.
Gerammel aan mijn ‘normen en waarden’-huisje
Nog een keer fast forward. Zo tussen mijn 35ste en veertigste vond een enorme ommekeer plaats. Heftig gerammel aan mijn ‘normen en waarden’-huisje. Een fikse burn-out, overlijden van dierbaren, ineens dingen willen doen die ik voorheen ronduit eng vond (zoals acteren of alleen reizen)… Ik voelde de grote behoefte om uit de band te springen. En ineens begon ik in te zien wat voor kansen ik bedoeld (of onbedoeld) voorbij had laten gaan.
Wil je dineren bij El Bulli?
Was het tijdens een vakantie in Güzelcamli, dat ik dat ineens besefte? Bij een waanzinnig gezellig pension van een Nederlands / Turks stel leerden we een hele leuke groep mensen kennen. Een van hen had connecties en kon voor ons regelen dat we bij El Bulli – destijds ’s werelds beste Michelin driesterrenrestaurant – konden dineren. Zo voorbij de wachtlijst en ook nog eens binnen een kort tijdsbestek. Over kansen gesproken! Je raadt het al. Ik durfde het niet aan (want te duur). Spijt is zinloos, of in ieder geval een zinloze emotie. Ik weet het. En het leven loopt nu eenmaal zoals het lopen moet. Maar dat ik dit soort kansen niet heb gegrepen? Ik vind het jammer.
Iets met (sterren)restaurants, corona en borreltassen
Langzaam maar zeker veranderde ik dan ook. In meerdere opzichten overigens. Ik genoot van meer en luxere vakanties. We gingen wel – eens in de zoveel tijd – bij (sterren)restaurants eten en besloten meer te genieten van dat wat allemaal kon. En toen kwam corona. Maar ook toen – tijdens de lockdowns – genoten we van de hele luxueuze borreltassen, gevuld met lekkers van onder andere fromagerie Kef, wijn van Au Paradis en zoveel meer. Niet goedkoop, maar zo heerlijk om jezelf zo nu en dan eens te verwennen. Dat veranderen? Ik zie dat als persoonlijke groei en ontwikkeling.
Grijp je kansen!
De moraal van dit verhaal? Grijp je kansen. Laat je niet tegenhouden als iets goed voelt. Makkelijk praten achteraf, Rory? Dat klopt, want de angsten waren groot. En dat bepaalt dan toch min of meer je leven. Zo zonde. Je hoeft niet alles te doen, maar eens in de zoveel tijd je kansen pakken is niet gek. Wat mij leidt tot het onderwerp van deze blogpost. Iets met El Bulli, een passie-project van David Seijas (ex-sommelier van El Bulli), Guillem Sanz Obach (sommelier met achtergrond in Architectuur & Design) en Ferran Centelles (ook oud-sommelier van El Bulli én recensent bij Jancis Robinson)… en wijnen! ‘Gallina de Piel Wines‘ wel te verstaan. Vanaf dit voorjaar zijn de bijzondere wijnen van hen weer verkrijgbaar op de Nederlandse (en Belgische) markt.
Gallina de Piel Wines?
Na een kippenvel moment na de eerst gebottelde oogst in 2016 werd Gallina de Piel Wines opgericht in 2017. Waar komt de naam precies vandaan? Die is te danken aan een verspreking van Johan Cruyff in zijn tijd bij FC Barcelona, waar David groot fan van is. Cruyff wilde eigenlijk ‘kippenvel’ zeggen maar maakte daar ‘Gallina de Piel’ (letterlijk vertaald in het Spaans betekent dat ‘vel van kip’) van. Het merk produceert wijnen in samenwerking met de beste oenologen en in verschillende streken. De wijnen zijn afkomstig uit met zorg geselecteerde wijngaarden met unieke lokale druifsoorten.
In welke restaurants staan ze op de wijnkaart?
De wijnen van Gallina de Piel staan op de wijnkaarten van onder andere The Jane in Antwerpen, De Kromme Watergang in Hoofdplaat, Rijks Amsterdam en Spectrum, het restaurant van het Waldorf Astoria, ook in Amsterdam. En ik was so lucky om de volgende drie wijnen te mogen proberen: Ikigall, wit (D.O. Penedès), Pinkgall, rosé (D.O. Navarra) en Roca del Crit, rood (D.O. Emporda). Alleen het kijken naar de flessen is al een feestje. Prachtige en opvallende etiketten zorgen ervoor dat je het zonde vindt (ik in ieder geval wel) om de flessen weg te moeten doen.
Wat vind ik van deze wijnen?
Als eerste ging de ‘Roca del Crit, rood (D.O. Empordà)’ open: een blend van 60% garnacha en 40% carignan, 15% alcohol. Vol en expressief met een prachtige kersenkleur. Denk aan rijp rood fruit, mineralen, maar ook tabak, drop en zelfs een vleugje vanille. Een heerlijke volle wijn met een zachte en lange afdronk. Wij combineerden het met een ossenhaas biefstukje (ik zit nog steeds met een lichte bloedarmoede), maar ik vermoed dat hij ook heerlijk te combineren is met paté en lekkere kazen.
Ikigall, wit (D.O. Penedès)
Ikigall is een witte wijn afkomstig uit Penedès. Bijzonder vind ik dat de naam ‘Ikigall’ geïnspireerd is door het Japanse concept ‘Ikigai’ (dat staat voor waar je van houdt, goed in bent en de wereld nodigt heeft). Een blend van grotendeels xarel.lo, maar ook malvasia en Muscat d’alexandria. Geurig, heerlijk en bijzonder (perzik, ‘bloemig’ en citrus). Lekker genieten van een glas in het zonnetje van een terras of je eigen tuin.
Pinkgall, rosé (D.O. Navarra)
Wederom heerlijk, ik kan niet anders zeggen. Gemaakt van Grenache uit Navarra. Toegankelijk en fijn, deze lichte rosé (en toch 13% alcohol). Ik vind het heerlijk te combineren met een – door mijzelf gemaakte – Indische maaltijd. Bij een sajour (groentegerecht) bijvoorbeeld met rijst. Of natuurlijk gewoon genieten van een glas ‘as it is’ op een warme zomerdag.
Ik heb er enorm van genoten, van ieder glas. En ik ben blij dat ik ze deze drie mooie wijnen heb mogen proberen. Op deze manier ben ik toch een heel klein beetje – als het ware – bij El Bulli geweest.
Welke van de hierboven vermelde wijnen spreekt jou het meeste aan?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
De drie vermelde wijnen heb ik toegezonden gekregen
Gallina de Piel Wines biedt momenteel de volgende 7 wijnen aan:
Entry-level (Best value wines):
Ikigall, wit (D.O. Penedès) €11,50 incl. btw
Pinkgall, rosé (D.O. Navarra) €11,50 incl. btw
Mimetic, rood (D.O.P. Calatayud) €11,50 incl. btw
Mid-range (Roots) :
Manar dos Seixas, wit (D.O. Ribeiro) €18,55 incl. btw
Roca del Crit, rood (D.O. Empordà) €18,55 incl. btw
Top-range (Single vineyard) :
Mazapé, wit (D.O. Tenerife) niet verkrijgbaar
Canyerets, rood (D.O.Q. Priorat) niet verkrijgbaar
Waar de Gallina de Piel-wijnen verkrijgbaar zijn? HermanWines – een écht familiebedrijf en 4e generatie wijnimporteurs sinds 1929 – is exclusief importeur in Nederland en België alsmede agent voor verschillende landen in de rest van de wereld
