Haarbandjes. Ik wilde dat ze mij nog goed zouden staan. Heel eerlijk? Ik probeerde ze vanaf mijn tienerjaren regelmatig weer eens te dragen. Helaas. Op de een of andere manier lijk ik dan enorm op ‘Little Steven’ (nieuwsgierig naar mijn lookalike? Check dan eens zijn site voor foto’s van zijn jongere ik). Ik blijf het hilarisch vinden. Afijn, Rory en haarbandjes zijn nu eenmaal geen goede combinatie. Mijn haar zit dan raar, valt over de haarband heen in plaats van mooi erachter. Het is het gewoon niet.
Baby’s met haarbandjes?
Maar dan mijn ‘minime‘. Al van kleins af aan was daar die liefde voor haarbandjes. Nee, niet al als baby hoor. Dat vond ik altijd wat ‘zielig’. Baby’s vinden het helemaal niet leuk volgens mij om allerlei dingen op hun koppie te krijgen. In ieder geval die van mij niet. Mutsen werden – indien mogelijk – eraf gerukt. Een capuchon was helemaal geen goed idee. O ja, nu we het toch over het onderwerp kleding voor baby’s hebben. In mijn naïviteit dacht ik dat bij een baby die alleen maar op haar rug kan liggen een strokenrokje (laag over laag) een goed idee was… I rest my case.
Tips ‘what NOT to wear’ voor een baby
O ja, en weet je dat ik die ieniemienie jeans ook zo schattig vond voor kleine baby’s? Zit volgens mij ook voor geen meter bij zo’n kind. Dikke luier erin. Knoopje dicht en maar op je rug liggen in die box. Nee, als ik het nu allemaal overnieuw zou doen dan zou ik overdag kiezen voor die fijne hansopjes en verder eigenlijk niets. Kijk, ga je naar buiten de koude buitenlucht in. Dan móet er gewoon een muts op dat koppie. En vooruit. Ga je in de zomer met de wandelwagen naar buiten dan staan rokjes met bijpassende haarbandjes wel heel ‘cute‘. Maar verder voor baby’s? Niet teveel sores, zou ik willen zeggen.
Liefde voor tasjes, haarclipjes en … haarbandjes
Maar goed, we hebben het nu over mijn meisje. Vanaf een jaar of drie begon de liefde voor accessoires. Ineens waren daar de kleine tasjes (altijd als we naar de stad gaan of iets gaan doen dan moeten er allerlei kleine frutsels in zo’n klein tasje mee), haarclipjes en haarbandjes. Later kwam daar nog een prinsessen tiara bij (zo eentje van plastic. Gruwel), de bijpassende plastic schoentjes met hak (ooit eens naar dat geluid geluisterd op een laminaatvloer?). Die fase duurde gelukkig vrij kort.
Out of the box denken
Ze is inmiddels zeven jaar en vanochtend had ze toevallig nog iets bedacht. Haar haren zijn nét te kort voor het maken van twee knotjes, dus had ze bedacht om twee haarbandjes tegelijkertijd te dragen. Ze zijn allebei hetzelfde overigens, met een bloem aan een kant van de haarband. Alleen de ene is roze en de andere ecru. Wat dacht dit meisje? Ik draag er eentje met de bloem naar links en de andere met de bloem naar rechts. “Het zijn twee haarbandjes maar … het lijken net knotjes, mama!“. Out of the box denken noem ik dat maar. Heel leuk!
Offline of toch online shoppen?
Waar je leuke haarbandjes voor kinderen kunt vinden? Behalve in de (fysieke) winkels kun je online ook heel leuke items vinden. Zoals bij Jayno.nl Niet alleen haarbandjes maar ook hoofdbanden van fluffy materiaal (heerlijk zo met dit koude weer). Met luipaard dessin, strikjes, uni kleurtjes en nog veel meer. Ik geef eerlijk toe dat ik de laatste tijd toch steeds meer online shop (mits ik of we het nodig hebben!). Het is soms lekker makkelijk om inspiratie op te doen en dan toch meteen een keuze te maken.
Je kind is de spiegel van je ziel
Een ding waar je wel alert op moet zijn. Ik ben iemand die het lastig vind om spullen weg te doen, omdat het teveel wordt. Ik ben opgevoed met het idee dat je niets weg doet wat nog goed werkt, nog heel is of waar je nog langer mee kan doen. Dat is een prima levensles, alleen kan het in huis behoorlijk vol worden als je met enige regelmaat dingen krijgt of koopt. In dit geval… dit is de voorraad met haarbandjes van mijn dochtertje. Ze draagt zeker niet alles meer, maar wegdoen is toch wel een issue voor haar (en voor mij).
Opruimen!
Ik moet daar alert op zijn. Daarom ben ik nu in mijn eeuwige strijd met opruimen begonnen met … mijn eigen kledingkast. Als ik haar laat zien dat ik (mama) ook gewoon keuzes kan en durf te maken en mijn eigen spulletjes een tweede leven gun en het weggeef. Dan stimuleer ik haar hopelijk ook hetzelfde te doen. Want laten we eerlijk zijn. We hebben het hartstikke goed. En zowel in het buitenland als in Nederland zijn er zat gezinnen die het niet zo breed hebben. Hoe blij kan men dan wellicht zijn met (nog mooie) kleding en accessoires als haarbandjes van mijn kind?
Hoe ga jij om met opruimdilemma’s? En geef jij (en je kind) makkelijk dingen weg?
Tot de volgende keer.
Rory Blokzijl
Dit artikel is tot stand gekomen door een samenwerking
