Amsterdam! Plog van zomaar een zaterdag

Ik weet niet precies waarom. Waarschijnlijk omdat het nog ‘nieuw’ is. Maar ik heb de iPhone nu wel al heel vaak gebruikt om veel foto’s van onze uitjes te nemen. Zoals je aan de kwaliteit van sommige foto’s kunt zien is het wellicht beter om de Canon EOS ’ter hand’ te nemen. Voor een volgende keer. Weekend is voor ons quality-time met zijn drietjes. Vanzelfsprekend doen we ook dingen apart (sporten, shoppen, bioscoop, ik noem maar wat dingen), maar zo nu en dan met zijn allen de stad in…niet verkeerd!

Op een zaterdag Amsterdam in, mèt de auto. Soms een vergeefse missie. In het geval van de middagslaapjes van ons dochtertje soms een noodzaak. En echt lang gaan we nooit, dus…

Nou, het weertje was niet echt heel zonnig. Frisjes zelfs. Dat deerde de vele toeristen op hun huurfietsen niet.

Een van mijn favorieten: de markt op het Waterlooplein. Zó gezellig en altijd wat te snuffelen.

Dit deel dan weer niet helemaal. Maar toch, een gezellige ‘doe maar normaal, dan doe je gek genoeg’-sfeer. Amsterdamse nuchterheid. Heerlijk.

Oei, snel voorbij ‘Episode’ gelopen. Vintage kleding waar ik al een paar keer bijzonder goed geslaagd ben voor een feestje. Ooit een geweldig vintage designerjurkje op de kop getikt.

Mila’s ‘object of interest’. Deze mutsen! En dan het liefst blauw.

Puccini! Wazige foto, want ik werd zowat omver gelopen door een toerist die snel naar binnen wilde. De laatste keer dat we er waren heb ik één bonbon gekocht om met Mila te delen. Pure chocolade met pruim-vulling. Wellicht niet opvoedkundig verantwoord, maar wat was het lekker!

Blijft leuk! De slotjes.

Bij het Waterlooplein was ik al geslaagd, maar hier ook nog een mooie ansichtkaart vandaan gehaald voor mijn moeder. Ze doet heel fanatiek aan postcrossing.

Mooie winkel! Fantastische vintage avondjurk zien hangen. Even aangeraakt…en weer voorbij gelopen.

Echt Amsterdam, of meer echt Nederland: fietsen, fietsen en nog eens fietsen.

Een van mijn favoriete café’s: Katoen Laidback sfeer, lekkere koffie en vooruit. Ze hebben er ook ‘Zatte’ van Brouwerij ’t IJ op de tap.

Maison de Bonneterie, ik zal je missen. Niet omdat ik er nu zo vaak kwam. Laat staan dat ik er wat heb gekocht. Maar het was en is een begrip. Zo jammer dat dit soort sluitingen nu eerder regel dan uitzondering aan het worden is.

Toen broertje Brandon nog studeerde in het centrum, was dit één van zijn favoriete lunchstekjes. Wij begrijpen inmiddels waarom. Mjam! Het kost wat, maar dan krijg je ook zelfgemaakt lekkers. De quiches. Mmmmmm.

Inmiddels weet ik niet beter. Amsterdam is altijd in beweging. Dit mag wel eens een keer klaar zijn.

En zo waren we toch ineens bij De Drie Fleschjes aanbeland. De zaak van Joop waar we inmiddels alweer bijna twintig jaar komen. Joop is de vriendelijkheid zelve en deelt gewoon zijn cake (die dag vers gehaald op de Noordermarkt) met Mila.