Kan die van jou dat al?

Kan die van jou dat al? Zucht. Ik heb het hier over de al dan niet bewuste rivaliteit tussen ouders en soms zelfs grootouders. Ik weet nog wel de eerste keer dat ik ermee te maken kreeg. Ik was boodschappen aan het doen met Mila in de supermarkt en een oma – met in de wandelwagen een kindje van ongeveer dezelfde leeftijd als mijn dochtertje – sprak mij aan. Wat aardig! dacht ik in eerste instantie. Totdat bleek waar het haar eigenlijk om ging. Vergelijkingsmateriaal.

Vergelijkingsmateriaal?

“Mijn Sophie (gefingeerde naam) kan al kruipen en die van jou”? De gretigheid waarmee ze mijn antwoord afwachtte leek oprecht maar was dat niet. Ze stond namelijk al klaar om een lijstje op te dreunen wat háár kleinkind wél al allemaal kon, in vergelijking met Mila. Beide koters, van geen kwaad bewust, waren een beetje aan het lachen naar elkaar, terwijl bij ons ‘volwassenen’ iets heel anders aan de hand was.

Ongemakkelijke conversatie

Kan die van jou dat al? Raar, vond ik dat moment. En ik voelde mij er heel ongemakkelijk bij. Plus je wordt een beetje in het paniekhoekje gedrukt als blijkt dat het andere kind (vanzelfsprekend) al iets verder is. Volledig negerend dat ieder kind anders is. Dat statistieken er zijn voor het consultatiebureau. Dat je het zelf eigenlijk volledig onbelangrijk vond en vindt wat je kind allemaal wel of niet kan. Dat je juist je kind de vrijheid wilt geven zichzelf te ontwikkelen. Allemaal – tijdelijk – omver geblazen door zo’n gezellig gesprekje.

Weg ermee!

Over je schouder ermee. Dat zou het advies van mijn beste vriendin zijn. Gelukkig heb ik het nu niet meer nodig om dat na zo’n moment te horen en kan ik mijzelf geruststellen hierin. Toch vreemd. Dit is blijkbaar een issue voor vele ouders en grootouders. Kan die van jou dat al? Zullen we dat nu eens helemaal proberen te vergeten en gewoon zonder oordeel te kijken (nee, níet focussen op) naar de ontwikkeling van je kind? Per slot van rekening draait alles om haar of zijn geluk. Of niet? Voor mij is dat in ieder geval het belangrijkste. Het geluk van mijn kind.