Een zesde zintuig...comes with the package

Een zesde zintuig…comes with the package

Of je nu in de twintig, dertig of veertig bent. Als je moeder wordt dan komt dit zesde zintuig er gratis bij. Dacht je eerst dat je best met een katertje (van te lang doordansen, niet van teveel drank) de dag door kon komen. Of nog iets meer naïef, dat je helemaal niet altijd alert hoeft te zijn want alles komt goed. Niets is minder waar!

Ogen en oren op stokjes

Met mama worden komt er een extra sensor bij, een zesde zintuig. Een soort van ogen en oren op stokjes. Van voor, van achter, name it. Even je aandacht laten verslappen is er niet meer bij. Waar ik in eerste instantie nog dacht “als ze ouder wordt, wordt het makkelijker” ben ik daar nu wel op terug gekomen. Want als baby’tje zijn ze wel nog meer ‘diertje’ en superklein en kwetsbaar. Maar als ze ouder worden gaan hun ontdekkingsradartjes flink werken. En dat is aanpoten.

Binnen een nanoseconde…

Neem nu gister nog. Ik werd even afgeleid door de buurvrouw, terwijl Mila op de gang bezig was zelf (ook een fase: “Mila zelf doen“) haar jasje aan te doen. Ik hield alles in de gaten, maar draaide mij een nanoseconde om. Precies genoeg voor Mila om een (dichte, gesloten, nagenoeg lege, schone) chloorfles uit de pedaalemmerzak te vissen en aandachtig te bestuderen. Zonder iets te horen of zien voelde ik dat er iets aan de hand was. Noem het een zesde zintuig.

Paniek?

Lichte paniek van mijn kant. En dat is dan wel weer een kenmerk van een veertig-plus moeder (of gewoon een kenmerk van mij, dat kan ook). Ik rust niet voordat ik de fles aan 20 kanten heb bestudeerd om te kijken of ze er echt geen kwaad mee kon. Tja, loslaten is niet mijn sterkste kant (lees meer hierover). Maar dat terzijde, een lichte vorm van ‘paniek’ is ook helemaal niet verkeerd en houd je ook scherp. Een beetje het oude ‘vechten of vluchten’-gevoel misschien.

“Mama, laat mij nou even met rust!”

Tja, als ze al goed zou kunnen praten zou dat een reactie kunnen zijn? Al met al probeer ik zelf de balans te vinden tussen alert en oplettend zijn en té gefocust zijn op je kind. Het moet niet zo zijn dat het meer een beklemmen en zelfs belemmeren van de ontwikkeling van je kind wordt. Kortom, ook loslaten, vertrouwen hebben in je kind, vertrouwen in jezelf. Alles speelt een rol. Dat zesde zintuig zit er niet voor niets. Als je dicht bij jezelf, écht dicht bij jezelf blijft voel je ook wel wanneer er (bijna) iets aan de hand is, of niet. Wanneer het overbezorgdheid of oprechte bezorgdheid is.