De kinderverjaardag!

Kinderverjaardag. Wat er allemaal bij komt kijken? Meer dan je denkt. Van te voren probeer je zoveel mogelijk te regelen, want alles moet die dag goed geregeld zijn. Oeps, daar komt de perfectionistische regelneef weer naar voren. Dacht ik er inmiddels vanaf te zijn. Niets is minder waar.

Rory zelf doen

Ik doe het natuurlijk (bijna) allemaal zelf. Want zelf doe ik dat het beste. Hmmmm, klinkt niet zo soepel dit hè. Klopt. Helemaal. Je kan het dus ook nog anders zien. Een (kinder-)verjaardag regelen is één groot leerproces. Voor mij dus, wel te verstaan. Een les in loslaten. En dan hadden wij ‘alleen’ nog maar een familie-kinderfeestje. Aan een feestje met tien andere kindjes denk ik nog maar even niet (ze is twee geworden, dus dat duurt nog wel even, toch?).

TAART

Maar goed. Wat is voor mij het allerbelangrijkste regelding voor de kinderverjaardag? De taart! In mijn hele leven heb ik nog nooit een taart laten maken. Zelfs niet voor onze bruiloft. Maar sinds de eerste kinderverjaardag van onze dochter moet er persé een taart komen. En dan niet een van de Hema (met alle respect voor die ongetwijfeld ook lekkere taarten). Nee, een ‘echte’ taart. Marsepein allover. Chipolata-vulling. Plus een eenvoudige versiering, naam en cijfer van marsepein. That’s all.

Blauw, blauw, ik hou van jou

Nog niet zo eenvoudig. Waar ik vorig jaar voor de eerste kinderverjaardag geslaagd was bij de beste banketbakker van Almere (Nagtegaal in Almere-Haven). Dit jaar moest ik op stel en sprong een vervanger zoeken. En dus werd de gevraagde lichtblauwe taart in zeegroen geleverd. Ach ja. Dochtertje had na één korte blik besloten dat dit dé taart was en wilde heel-erg-graag de taart proeven. Nu!

Kaars erop, kaars eraf

Na – voor haar – lang maar geduldig wachten totdat (bijna) iedereen er was, zat ze dan ook braaf klaar. In haar kinderstoel, feestkroon op, te staren naar de grote taart die wij voor haar neusje hadden klaargezet. Toen begonnen wij (de ouders) onbedoeld te neuzelen. Kaarsjes erop? Of toch maar niet. Oh, kaarsje valt om. Alles eruit en op ons gemakje kaarsvet druppelen, kaarsje erin. Afijn, het is duidelijk. Voor oma – en eigenlijk iedereen om de taart heen – was het duidelijk. Geef dat kind nu eindelijk ff een stukkie taart! Fail.

Genieten als een kind

Wat ik maar wil zeggen. Doe je best, als je dat wilt. Maar durf ook los te laten. Als ik kijk naar de ochtendstress die ik heb gehad. In joggingbroek nog éven een maaltijd in elkaar draaien voor elf man. O, de taart moet nog worden gehaald. Lieve kennissen die besluiten op dat moment langs te willen komen. Familie die binnen komt druppelen waar je alle aandacht aan wil geven. Om willen kleden. Pfff, ik werd moe van mijzelf. Zonde van die stress, zonde van de energie. Loslaten, een keyword. Kijk naar hoe je kind geniet en geniet zelf ook weer als een kind.